23. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/8723 Karar No: 2015/124 Karar Tarihi: 13.01.2015
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2014/8723 Esas 2015/124 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı birliğin kurucu üyesi ve başkanı olan müvekkilinin huzur hakkı ödenmediği gerekçesiyle açtığı takibe davalı itiraz etmiş ancak daha sonra borcunu ödemiştir. Davacı ise itirazın haksız olduğunu ileri sürerek itirazın iptali ile %40 tazminat talep etmiştir. Mahkeme, davacının lehine %20 icra inkar tazminatına hükmetmiştir. Ancak, %40 tazminat oranının %20 olarak karara yazıldığı belirtilerek, kararın düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle belirtilmiştir: 2004 sayılı İcra İflas Kanunu'nun 67/1 ve 6352 sayılı Kanun'un 11. Maddesi.
23. Hukuk Dairesi 2014/8723 E. , 2015/124 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın karar verilmesine yer olmadığına yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. -K A R A R- Davacı vekili, müvekkilinin davalı birliğin kurucu üyesi ve kurucu başkanı olduğunu, anasözleşmede yönetim ve denetim kurulu üyeleri için huzur hakkı ve yolluk ödenmesinin öngörüldüğünü, müvekkilinin 25.03.2007 tarihli genel kurulda birlik başkanı seçildiğini ve 2010 yılının tamamı ile 2011 yılının ilk dört ayında başkan, 2011 yılının 10. ayına kadar ise yönetim kurulu üyesi olarak görev yaptığını, bu döneme ilişkin olarak kendisine huzur hakkı ödenmediğini, bu nedenle girişilen takibe davalının haksız olarak itiraz ettiğini ileri sürerek, itirazın iptali ile %40 tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece yapılan yargılama sonunda; davacının giriştiği takibe davalının 26.01.2012 tarihinde itiraz ettiği, davalının itirazın iptali davası açıldıktan sonra 17.10.2012 tarihinde borcunu icra dosyasına ödediği gerekçesiyle, davanın konusuz kalması nedeniyle esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına, davacı yararına asıl alacak üzerinden %20 oranında icra inkâr tazminatına karar verilmiştir. Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir. 2-Davalı borçlu vekili, 26.01.2012 tarihli dilekçesi ile müvekkili aleyhine girişilen takibe itiraz etmiştir. 2004 sayılı İcra İflas Kanunu"nun 67/1. fıkrasında 6352 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik sonucu %40 tazminat miktarı %20"ye indirilmiştir. Ancak yapılan bu değişiklik 05.07.2012 tarihinden itibaren yürürlüğe girdiğinden, mahkemece davacı yararına %40 tazminata karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde %20 tazminata karar verilmesi doğru değil ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediği için HUMK"nın 438/VII. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması gerekmiştir. SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 4. satırında yer alan “%20” rakamının karar metninden çıkarılarak yerine “%40” rakamının yazılarak hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 13.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.