19. Ceza Dairesi Esas No: 2020/5067 Karar No: 2021/2243 Karar Tarihi: 02.03.2021
5187 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/5067 Esas 2021/2243 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanık hakkında 5187 Sayılı Kanuna aykırılık suçu sebebiyle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği belirtilmektedir. Temyiz edilen kararın bazı yanlışlıklar içerdiği ve sanık lehine sonuç doğurabilecek nitelikteki basit yargılama usulünün uygulanma şartlarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmektedir. Bu sebeple, kararın kanuna aykırı olduğu ve 5320 Sayılı Kanun'un 8/1 maddesi gereği bozulması gerektiği hükmedilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: 5187 Sayılı Kanun, 5560 Sayılı Kanun, 5271 Sayılı CMK'nin 231/12. maddesi, 5237 Sayılı TCK'nin 52/4 maddesi, 7188 Sayılı Kanun, 5320 Sayılı Kanun'un 8/1 maddesi, 1412 Sayılı CMUK'un 321. maddesi.
19. Ceza Dairesi 2020/5067 E. , 2021/2243 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 5187 Sayılı Kanuna Aykırılık HÜKÜMLER : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü: A) Sanık ... hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz istemlerine ilişkin incelenmede, Hüküm tarihinde yürürlükte olan 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesi uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına karşı itiraz kanun yoluna başvurulması mümkün olduğu cihetle, sanık müdafinin sanık müdafinin sanık ... hakkındaki karara yönelik dilekçesinin itiraz merciince değerlendirilmek üzere dosyanın incelenmeksizin iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, B) Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz istemlerine ilişkin incelemede, Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak; 1- Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 23/10/2015 yerine 24/10/2015 olarak yazılması, 2- 5237 sayılı TCK’nin 52/4 maddesi uyarınca taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi hâlinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edilebileceği ve ödenmeyen adlî para cezasının hapse çevrilebileceğinin ihtarı ile yetinilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması, 3- Dairemizin 28.09.2020 tarihli 2020/1515 E. 2020/11589 K. sayılı kararında gerekçeleri belirtildiği üzere; Basit yargılama usulüne dair esasları düzenleyen ve hükümden sonra (24.10.2019 tarihinde) yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla değişik 5271 sayılı "basit yargılama usulü" başlıklı CMK"nin 251/3. maddesinin sadece bir usul hükmü olmadığı, aynı zamanda maddi ceza hukukuna dair bir hüküm olduğu, bu nedenle basit yargılama usulünün yürürlük tarihini gösteren Geçici 5/(1)-d. maddesinde yazılı "hükme bağlanmış veya kesinleşmiş dosyalar yönünden" kısmının Anayasa ve uluslararası sözleşme metinlerinde düzenlenen "suç ve cezaların kanuniliği" ve "lehe kanun" ilkelerine aykırı olduğu, Anayasa"ya ve tarafı olduğumuz temel haklara dair uluslararası sözleşmelere (ve özellikle AİHS"ye) aykırı bu durumun Yüksek Yargıtay tarafından dikkate alınması gerektiği anlaşılmakla, Mahkemece sanık lehine sonuç doğurabilecek nitelikteki "basit yargılama usulünün" uygulanma şartları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi mecburiyeti, Kanuna aykırı ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN, tebliğnameye uygun olarak 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 02/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.