Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/4528 Esas 2019/15812 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4528
Karar No: 2019/15812
Karar Tarihi: 17.10.2019

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/4528 Esas 2019/15812 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davanın konusu karşılıksız yararlanma suçudur. Dosya incelendiğinde, geçici 2/2. madde uyarınca 05/07/2012 tarihine kadar işlenen suçlarda bu maddenin, bu tarihten sonra işlenen suçlarda ise TCK'nın ilgili maddelerinin uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Sanığın suçunu bu tarihten önce işlediği ve kurum zararını ödediğinin anlaşılması nedeniyle ceza verilmemesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken, mahkumiyet kararı verilmiştir. Karar, bozulmuş ve yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadığından sanık hakkında ceza verilmemesine karar verilmiştir. İlgili kanun maddeleri geçici 2/2. madde, TCK'nın 163/3 ve 168/5 maddeleri, CMK'nın 223/4-a maddesi ve CMK'nın 322. maddesidir.

2. Ceza Dairesi 2019/4528 E. , 2019/15812 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
05/07/2012 tarihine kadar işlenen suçlarda, 6352 sayılı Kanun"un geçici 2/2. maddesinin uygulanabileceği, bu tarihten sonra işlenen suçlarda ise 5237 sayılı TCK"nın 163/3 ve 168/5 maddelerine göre uygulama yapılması gerektiği, temyize konu suçun 05/07/2012 tarihinden önce işlendiği ve katılan kurumun 14/11/2011 tarihli cevabi yazısına göre, sanığın kurum zararını ödediğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Kanun"un geçici 2/2. ve CMK’nın 223/4-a. maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 17/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.