Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2551 Esas 2019/3460 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm-Karar : a) Mahkûmiyet ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri
b) Mahkûmiyet (Aynen infaz mahiyetinde)

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Hükümden önce 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
Hükümlü hakkında 27/11/2013 tarihinde 2013/983 esas, 2013/510 karar sayı ile TCK"nın 191. maddesinin 1. fıkrası ve 62. maddesi uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, ayrıca aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği, söz konusu hükmün kesinleşmesinden sonra, hükmün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 7. fıkrası uyarınca kesinleşmiş olan cezanın aynen infazına karar verilmesi gerekirken, 20/11/2014 tarihli karar ile kesinleşmiş hüküm değiştirilmek suretiyle, hükümlünün TCK"nın 191/1, 62, 52/2. maddeleri uyarınca, 6.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmıştır.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen İstanbul Anadolu (kapatılan) 76. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 20/11/2014 tarih, 2014/1363 esas, 2014/298 sayılı kararının 5275 sayılı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca temyiz yasa yoluna değil, itiraz yasa yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 28/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.