Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16123 Esas 2019/22617 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16123
Karar No: 2019/22617
Karar Tarihi: 10.12.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16123 Esas 2019/22617 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kasten yaralama suçundan sanığın mahkum olduğunu ve 1 yıl 3 ay hapis cezası aldığını belirtmiştir. Ancak sanığın daha önce uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum olduğu ve bu nedenle mükerrir sayılabileceği ihtimali üzerinde durulmuştur. Bu sebeple, mahkeme tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunda bir değerlendirme yapılması için kararı bozmuştur.
Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
- Türk Ceza Kanunu'nun 86/1, 86/3-a ve 62. maddeleri
- Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi
- Türk Ceza Kanunu'nun 191/1. maddesi
- 6217 sayılı Kanun'un 20. maddesi
- 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesi
- Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi

3. Ceza Dairesi 2019/16123 E. , 2019/22617 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın TCK"nin 86/1, 86/3-a ve 62. maddeleri uyarınca verilen 1 yıl 3 ay hapis cezasının TCK"nin 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiş ise de; tekerrüre esas alınan mahkumiyetinin TCK"nin 191/1. maddesinde düzenlenen "kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak" suçuna ilişkin olduğu, ancak anılan hükmün kesinleşmesinden sonra 6217 sayılı Kanun"un 20. maddesi ve 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nin 191. maddesinde yapılan değişiklikler üzerine TCK"nin 7. maddesi uyarınca uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılıp, yapılmamışsa uyarlama yargılaması yapıldıktan sonra verilen ve kesinleşen hükmün tekerrüre esas olup olmadığı veya sanığın başkaca tekerrüre esas mahkumiyet hükmünün bulunup bulunmadığı değerlendirilip, sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 10.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.