Esas No: 2021/2718
Karar No: 2022/723
Karar Tarihi: 02.02.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/2718 Esas 2022/723 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, cinsel saldırı suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanık hakkındaki daha önceki mahkumiyetin uzlaşmalık suçlar kapsamına alınması nedeniyle, uzlaştırma işlemleri yapılmalıdır ve sonrasında sanık hakkında TCK'nın 58. maddesi uygulanıp uygulanmayacağı hususu ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararının infaz aşamasında dikkate alınması gerekmektedir. Mahkemenin tutanakları, belgeleri ve gerekçesi incelendiğinde, sanığın eylemi sarkıntılık düzeyinde olduğu ve ceza miktarı kanuni sınırlar içinde tayin edildiği için sanık müdafisinin temyiz talebi reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı TCK'nın 155/1, 58 ve 53. madde ile 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ve CMK'nın 253. maddesi belirtilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı da açıklanmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamdaki mahkumiyetin, 5237 sayılı TCK'nın 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçuna ilişkin olup, hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile uzlaşmalık suçlar kapsamına alındığının anlaşılması karşısında, CMK'nın 253. maddesinde belirtilen uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sanık hakkında bahsedilen ilama göre TCK'nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususu ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Tüm dosya kapsamına göre sanığın, olay günü mağdurenin arkasından gelerek sarılması ve tüm beyanlar bir arada değerlendirildiğinde sanığın mağdurenin kalçasını ellemesi şeklindeki fiziksel temas içeren eyleminin sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve mahkemece sanık hakkında temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi sebebiyle nihai ceza miktarının değişmediği, bu nedenle kanun değişikliğinin lehe veya aleyhe sonuç doğurmayacağı gözetildiğinde, muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, eleştiri dışında hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 02.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
