Reşit olmayan mağdure ile rızasıyla cinsi münasebette bulunma - reşit olmayan kimseyi rızasıyla kaçırıp alıkoyma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/1829 Esas 2017/1653 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1829
Karar No: 2017/1653
Karar Tarihi: 27.03.2017

Reşit olmayan mağdure ile rızasıyla cinsi münasebette bulunma - reşit olmayan kimseyi rızasıyla kaçırıp alıkoyma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/1829 Esas 2017/1653 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında yargılama sonucunda, reşit olmayan mağdure ile cinsi münasebette bulunma ve reşit olmayan kimseyi kaçırıp alıkoyma suçlarından mahkumiyet kararı verilmiş. Ancak bu hükümlerin açıklanması geri bırakılmış. Ancak sanık, deneme süresi içerisinde ikinci bir suç işlediği için mahkumiyet kararı verilmiştir. Bu nedenle, açıklanması geri bırakılan ilk hükümler açıklanmış ve infaza alınmıştır. Bu durumda, sanığın müdafii, infazın durdurulması için temyiz talebinde bulunmuştur. Ancak, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98/1. maddesine göre verilen bu tür kararlara itiraz edilebileceği, ancak temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Bu nedenle, mahkeme dosyayı incelenmemiştir ve dosya ilgili merciye gönderilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri: 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98/1. ve 101/3. maddeleri.

14. Ceza Dairesi 2017/1829 E. , 2017/1653 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Reşit olmayan mağdure ile rızasıyla cinsi münasebette bulunma, reşit olmayan kimseyi rızasıyla kaçırıp alıkoyma
HÜKÜM : Açıklanması geri bırakılan hükümlerin açıklanması suretiyle atılı suçlardan mahkûmiyet, infazı durdurulan hükümlerin aynen infazı

İlk derece mahkemesince verilen Ek karar temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında müsnet suçlardan yapılan yargılama sonucunda mahkemece kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına dair verilen 05.03.2008 gün ve 2005/95 Esas, 2008/139 sayılı kararın kesinleşmesinin ardından deneme süresi içerisinde kasıtlı işlediği ikinci suçla ilgili yargılamayı yapan İstanbul 56. Asliye Ceza Mahkemesince kurulan mahkumiyet hükmünün kesinleşmesi üzerine yapılan ihbara istinaden mahkemece verilen 14.10.2014 gün ve 2014/262 Esas, 2014/587 sayılı ilamla sanık hakkında açıklanması geri bırakılan mahkumiyet hükümlerinin açıklanmasına ilişkin kararın kesinleşmesinden sonra infaza verilen hükümlerin, İstanbul 56. Asliye Ceza Mahkemesi kararının kesinleşmesindeki eksiklik nedeniyle infazının durdurularak geri istenildiği ve daha sonra ihbarcı mahkemece anılan eksikliğin giderilip hükmün temyiz incelemesinde kesinleşmesi nedeniyle gönderilen ikinci yazıya istinaden mahkemece infazı durdurulan hükümlerin aynen infazına dair verilen 20.12.2016 günlü Ek kararın müdafii tarafından temyiz edildiği dosya kapsamından anlaşılmakla, 14.10.2014 tarihli hükmün kesinleşmesinden sonra infaza müteallik olarak mahkemesince verilen kararların Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17.05.2011 gün ve 66/96 sayılı ilamında da açıklandığı üzere 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98/1. maddesine göre verilmesi nedeniyle aynı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca itirazı kabil kararlardan olup temyiz yeteneğinin bulunmadığı sabit olduğundan, hükümlü müdafiin temyiz istemi 5271 sayılı CMK"nın 264. maddesi hükmüne göre itiraz niteliğinde kabul edilip gerekli karar mahallinde merciince verilmek üzere, esası incelenmeyen dosyanın mahkemesine İADESİNE, 27.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.