Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/13396 Esas 2018/5008 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/13396
Karar No: 2018/5008
Karar Tarihi: 05.07.2018

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/13396 Esas 2018/5008 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalının AYEDAŞ marka ve unvanını hukuka aykırı kullanması ve davacı adına tahsilat yapması nedeniyle muarazanın önlenmesi, davalının hiçbir şekilde tahsilat yapmaması, davacıya ait marka ve logoyu taşıyan her türlü tabela ve ilanın kaldırılması, matbu evrakların imhası ile 15.000 TL manevi tazminatın tahsili için dava açmıştır. Mahkeme, taleplerden sadece 2.000 TL manevi tazminat yönünden davanın kabulüne karar vermiş, diğer talepler yönünden hüküm kurmamıştır. Temyiz incelemesi sonucunda davalı vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: HUMK 427, 5219 sayılı Kanun, 5236 sayılı Kanun'un 19'uncu maddesi, Ek-Madde 4.

11. Hukuk Dairesi 2016/13396 E. , 2018/5008 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... ... 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 30/06/2015 tarih ve 2014/883-2015/499 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Dava, davalının davacıya ait AYEDAŞ marka ve unvanını hukuka aykırı kullanması ve davacı adına tahsilat yapması nedeniyle muarazanın önlenmesi, davalının hiç bir şekilde tahsilat yapmaması, davacıya ait marka ve logoyu taşıyan her türlü tabela ve ilanın kaldırılması matbu evrakların imhası ile 15.000 TL manevi tazminatın tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece taleplerden sadece 2.000 TL manevi tazminat yönünden davanın kabulüne karar verilmiş, diğer davacı talepleri yönünden hüküm kurulmamıştır.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK 427 maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanun"un 19"ncu maddesiyle HUMK"ya eklenen Ek-Madde 4"te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında, 2015 yılı için 2.085,00 TL"dir. Davalı vekilince temyize konu yapılan miktar yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığından davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin HUMK 432/4. maddesi hükmü uyarınca REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 05/07/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.