Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17283 Esas 2019/22604 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Hüküm tarihinde Muğla E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olarak bulunan sanık duruşmaya getirtilmeden ya da SEGBİS sistemi aracılığıyla duruşmada hazır edilmeksizin hakkında mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Ludi/İsviçre, B. No: 12433/86, 15/06/1992 P. 49/50; Artico/İtalya, B. No: 6694/74, 13/5/1980 P. 33; Sejdovic/İtalya, B. No: 56581/00, 1/3/2006 P. 81) kararlarında belirtildiği üzere savunma hakkı kısıtlanarak Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nin 196. maddesine muhalefet edilmesi,
2) Mağdur hakkında Yatağan Devlet Hastanesince düzenlenen olay tarihli raporda ""alında sağ kaş üstünde yaklaşık 3 cm."lik kesi"" mevcut olduğu, Muğla Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğünce düzenlenen 14.08.2013 tarihli raporunun mağdurun 08.08.2013 tarihli başka bir adli muayene raporuna dayanılarak düzenlendiği, 13.08.2013 olay tarihli adli muayene raporu bulguları değerlendirilmek suretiyle düzenlenmediği, mağdurun yüz bölgesinde meydana gelen yaralanması hakkında düzenlenen kati raporun bu haliyle hüküm kurmaya elverişli olmadığı anlaşılmakla, mağdura ait tüm tedavi evrakları, geçici ve kati raporlar temin edilip, mağdurun en yakın Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğü ya da bünyesinde Plastik Cerrah ya da Adli Tıp Uzmanı ünvanlı yekili doktor bulunan Üniversite Hastanesine sevki ile yaralanmasının niteliği hususunda TCK"nin 86. ve 87. maddelerindeki tüm unsurları içerecek şekilde ayrıntılı raporu aldırılarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik inceleme ile yetersiz nitelikteki rapor hükme esas alınarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
3) Sanığın tekerrüre esas sabıkası bulunduğu gerekçesi ile hükmedilen hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiş ise de; sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyetinin 5237 sayılı TCK"nin 191/1. maddesinde düzenlenen "kullanmak için uyuşturucu madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak" suçuna ilişkin olduğu ancak anılan hükmün kesinleşmesinden sonra 6217 sayılı Kanun"un 20. maddesi ve 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nin 191. maddesinde yapılan değişiklikler üzerine 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi uyarınca uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılıp, yapılmamışsa uyarlama yargılaması yapıldıktan sonra verilen ve kesinleşen hükmün tekerrüre esas olup olmadığı değerlendirilip, sonucuna göre sanık hakkında TCK"nin 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunda karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
4) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, CMUK 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 10.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.