Şantaj - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - kasten yaralama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/4754 Esas 2020/11296 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4754
Karar No: 2020/11296
Karar Tarihi: 10.03.2020

Şantaj - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - kasten yaralama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/4754 Esas 2020/11296 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mağdur üzerinde şantaj ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçları işlemiş, ayrıca mağduriyete kasten yaralama suçu işlemiştir. Mahkeme sanığın suçlu olduğuna karar vermiş ve hüküm giyme kararı vermiştir. Ancak kasten yaralama suçuna verilen adli para cezası miktarına göre, hüküm kesin nitelikte olduğundan temyiz edilemeyecektir. Karar 6217 sayılı yasaya göre verilmiştir ve sanık temyiz talebi reddedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 6217 sayılı yasa, 26. madde
- 5320 sayılı yasa, geçici 2. madde
- CMUK, 317. madde

8. Ceza Dairesi 2019/4754 E. , 2020/11296 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Şantaj, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında mağdur ...’e karşı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz incelemesinde:
Karar tarihinde yürürlükte olan 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, hükmolunan adli para cezası miktarına göre hükmün kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanıklar ... ve ... hakkında mağdur ...’e karşı şantaj ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan temyiz incelemesinde:
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanıklar müdafilerinin sübuta ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine yönelik temyiz itirazı yerinde görülmediğinden reddiyle hükmün ONANMASINA, 10.03.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.