Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/3506 Esas 2018/4763 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 26.02.2018 tarih ve 2018/1860 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 01.03.2018 tarih ve KYB-2018/16958 sayılı ihbarname ile;
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’na aykırı davranmak suçundan sanık ...’ın, 213 sayılı Kanun"un 4369 sayılı Yasa ile değişik 359/b-1, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 59/2 (iki kez) maddeleri uyarınca içtimaen 30 ay ağır hapis cezası ile cezalandırılmasına dair İstanbul 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 26/03/2004 tarihli ve 2002/368 esas, 2004/116 sayılı kararının infazı sırasında, 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun lehe hükümlerinin uygulanması talebi üzerine, 213 sayılı Kanun"un 359/b-1, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 62 (iki kez) maddeleri uyarınca iki kere 15 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, toplam olarak 30 ay hapis cezasına mahkûm olmakla aynı Kanun’un 51. maddesindeki erteleme süresine girmediğinden anılan maddenin uygulanmasına yer olmadığına ilişkin aynı Mahkemenin 13/06/2005 tarihli ve 2002/368 esas, 2004/116 sayılı ek kararının Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 06/03/2009 tarihli ve 2009/1568 esas, 2009/2029 karar sayılı ilâmı ile bozulmasını müteakip, 213 sayılı Kanun"un 4369 sayılı Yasa ile değişik 359/b-1 ve 765 sayılı Kanun"un 59/2. (iki kez) maddeleri uyarınca iki kere 15 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hükmolunan hapis cezalarının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 51. maddesi gereğince ertelenmesine ve 2 yıl denetim süresi belirlenmesine dair İstanbul 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 14/05/2009 tarihli ve 2009/126 esas, 2009/173 sayılı kararının "1- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7/2. maddesinde yer alan “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.” şeklindeki düzenleme ile 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9/3. maddesindeki “Lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir.” şeklindeki düzenleme karşısında, sanık lehine olan kanunun tespit edilerek bütünüyle uygulanması gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında lehe bulunan 765 sayılı (mülga) Türk Ceza Kanunu hükümleri gereğince cezalandırılması cihetine gidildiği halde, 647 sayılı (mülga) Cezaların İnfazı Hakkında Kanun’un 6. maddesi gereğince hapis cezasının ertelenmesi ve denetim süresinin yükümlülüklere uygun ve iyi halli geçirilmesi durumunda 765 sayılı (mülga) Kanun"un 95/2. maddesi gereğince cezasının esasen vâki olmamış sayılmasına karar verileceğinden, yerleşik hâle gelen Yargıtay içtihatlarına aykırı olarak hükmolunan hapis cezasının 5237 sayılı Kanun"un 51. maddesi gereğince ertelenmesinin sanık aleyhine sonuç doğurduğu gözetilmeden, yazılı şekilde karma uygulama sonucunu doğuracak surette karar verilmesinde,
2- 5237 sayılı Kanun"un lehe olduğunun kabulü halinde anılan Kanun’un 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarına da karar verilmesi gerekeceği, hükümde gösterilmese bile infazda nazara alınacağı dikkate alındığında 5237 sayılı Kanun"un aleyhe sonuç doğurduğu gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre; kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, İstanbul 5. Ağır Ceza Mahkemesi‘nin 14.05.2009 tarih ve 2009/126 Esas-2009/173 Karar sayılı uyarlamaya ilişkin ek kararının 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak; bu hususta CMUK"nın 309/4-d maddesi uyarınca hüküm kurulması olanaklı olduğundan, 5237 sayılı TCK"nın 51. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların hüküm fıkrasından çıkarılarak, mahkemenin kabul ve uygulaması da dikkate alınmak suretiyle, yerlerine "hükmolunan 15 ay hapis cezasının, 647 sayılı Kanunun 6. maddesi gereğince ertelenmesine, cezasının ertelendiğinin 765 sayılı TCK"nın 94 ve 95. maddeleri gereğince sanığa ihtarına" ibaresinin yazılmasına, hükmün bu şekilde infazına, diğer hususların aynen yerinde bırakılmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 21.05.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.