MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 31.03.2016 tarih ve 2013/108-2016/92 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı ve davalı vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin Yaka köyünde tescilli "Yakapark" ibaresiyle alabalık çiftliği ve restoranı bulunduğunu, davalıya ait "Şelale Yakapark" ibareli markanın hükümsüzlüğüne karar verildiği halde "Orjinal Yakapark" ve "Şelale Yakapark" ibarelerini kullanarak müvekkilinin markasına tecavüzü sürdürdüğünü ileri sürerek; tecavüzün men"ini, son beş yıldaki tecavüz nedeni fazlaya dair haklar saklı kalmak kaydıyla 10.000,00TL maddi, 20.000,00TL manevi tazminatın tahsilini, tecavüz teşkil eden tabela ve keşifle belirlenecek sair hususların kaldırılmasını, broşür, el ilanı gibi tanıtım araçlarının imhasını, hükmün tirajı en yüksek beş gazeteden birinde ilanını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin "Şelale Yakapark" ismini tescil ettirdiğini ve tescile güven ilkesi gereği iyiniyetle kullandığını, ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2007/275 Esas sayılı davası sonucunda ismin hükümsüz kılındığını ancak haksız rekabetin önlenmesi talebinin reddedildiğini, markanın hükümsüzlüğü kararının kesinleşmesinden önceki dönem için tazminata konu olamayacağını, bölgenin coğrafi adının Yaka olması nedeni ile Yaka ismini kullanmalarının marka sahibi tarafından engellenemeyeceğini, savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalı tarafından kullanılan "ŞELALE YAKAPARK" markası ile davacının 2009/40935 sayılı "ORJİNAL YAKA PARK" markası arasında iltibas riski bulunduğu, bu durumun davacının 2009/ 40935 sayılı "ORJİNAL YAKA PARK" markasına tecavüz oluşturduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne "ORJİNAL YAKAPARK" markasına yapılan tecavüzün önlenmesine, "ŞELALE YAKAPARK" markası yönünden açılan davanın reddine, 18.570,00 TL maddi, 20.000,00 TL manevi tazminatın tahsiline, "ORJİNAL YAKAPARK" markasına tecavüz teşkil eden tabelaların kaldırılmasına, tecavüzün trajı en yüksek beş gazeteden birinde yayınlanmasına karar verilmiştir.
Kararı davacı ve davalı vekilleri temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava, marka hakkına tecavüzün tespit ve maddi manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, dava tarihinden geriye doğru beş yıl için maddi tazminat hesaplaması yaptırılmış ise de taraflar arasında daha önce cereyan eden markaya tecavüz ve haksız rekabete dayalı tazminat istemli davada, mahkemece, davalı kullanımının tescile dayalı olduğu gerekçesiyle haksız rekabet teşkil etmeyeceğine hükmedilmiş, bu yolda verilen karar 16.02.2012 tarihinde kesinleşmiştir. O halde, işbu davada da, davalının markası sicilden terkin edilmesine rağmen aynı yöndeki kullanımının devam ettiğinin saptanmasına göre, bu davada davacının talep edebileceği tazminatın davalı markasının hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine ilişkin kararın kesinleştiği tarihten işbu davanın açıldığı tarihe kadar olan zaman aralığı nazara alınarak hesaplanması gerekir. Mahkemece, bu husus gözden kaçırılarak fazla maddi tazminata hükmedilmesi ve buna bağlı olarak manevi tazminat tayini doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm, mümeyyiz davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle mümeyyiz davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulu ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 05.07.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.