MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki ziynet ve kişisel malların iadesi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, tarafların boşanmalarına ilişkin kararın 14.02.2012 tarihinde kesinleştiğini, müvekkilinin müşterek oturdukları konuttan boşanma davası açmadan önce ayrıldığını, kişisel eşyalarını dahi evden almadığını,fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 7 adet çeyrek altın, bir adet cumhuriyet altın, bir adet 22 ayar takı setin müşterek evde kasada olduğunu, ailesi ve kendisi tarafından alınan çeyiz eşyaları (bir adet Arçelik Marka bulaşık makinası, bir adet Beko marka çamaşır makinası, yatak odası, yatak, gümüşlük takımı (yemek odası) koltuk takımı, fortmanto oturma grubu, yedi adet halı, mutfak masa takımı, çocuk ve yatak odası takımı, tül perdesi, iki adet 12 kişilik yemek takımı,üç adet tencere takımı,bir adet arçelik marka mini fırın, bir adet tefal marka ütü, elektronik mutfak aletleri (el blendırı, mikser, çaycı, mutfak robotu), 84 parça delta kaşık,çatal bıçak takımı, 30 parça bardak takımı, iki sandık çeyiz eşyası (3 adet oda takımları, bir adet boncuklu salon örtüsü takımı, 40 adet havlu, 5 adet nevresim takımı, 3 adet yorgan, 4 adet yastık, 1 adet battaniye, 2 adet yatak örtüsü, bir tane hazır, bir tane dantel işlemeli ile kişisel eşyaların ( 20 çift ayakkabı, 15 adet çeşitli renk ve modelde bayan çantası, 7 adet çeşitli renk ve modelde bayan montu ve kıyafetleri) aynen iadesine, aynen iade mümkün değil ise 20.012,00 TL"nin boşanma tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacının altınları alıp kaçtığını, davalıda hiç takısının kalmadığını, kalan ev eşyalarını yeniden evlendiği ve kullanılmayacak durumda olduğu için ihtiyacı olana dağıttığını, boşanma davasının 2012 yılında kesinleştiğini, bu davanın 2013 tarihinde açıldığından alacağın zamanaşımına uğradığını, beyaz eşyaları davalının aldığını belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulüne karar verilmiş hüküm süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; ziynet ve çeyiz eşyalarının iadesi, mümkün olmadığı takdirde bedelinin tahsiline ilişkindir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Ziynet eşyasına ilişkin hükmün temyiz itirazları yönünden;
Türk Medeni Kanunu’nun 6.maddesi hükmü uyarınca; Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça, taraflardan her biri, hakkını dayandırdığı olguların varlığını ispatlamakla yükümlüdür. Gerek doktrinde, gerek Yargıtay içtihatlarında kabul edildiği üzere ispat yükü hayatın olağan akışına aykırı durumu iddia eden ya da savunmada bulunan kimseye düşer.
Öte yandan, ileri sürdüğü bir olaydan kendi yararına haklar çıkarmak isteyen kimsenin iddia ettiği olayı ispatlaması gerekir.
Kural olarak, düğün sırasında takılan ziynet eşyaları, kim tarafından, kime takılırsa takılsın, kadına bağışlanmış sayılır ve artık kadının kişisel malı sayılır.
Ziynet eşyaları yönünden olağan olan, bu çeşit eşyanın kadının üzerinde olması ya da evde saklanması, muhafaza edilmesidir. Ziynet eşyalarının davalı kocanın zilyetlik ve korumasına terk edilmesi olağana ters düşer. Ziynet eşyası rahatlıkla saklanabilen, taşınabilen, götürülebilen türden eşyalardandır. Bu nedenle evden ayrılmayı tasarlayan kadının bunları önceden götürmesi, gizlemesi her zaman mümkün olduğu gibi evden ayrılırken üzerinde götürmesi de mümkündür.
Bu bağlamda, somut olayda, davacı tatil amacıyla evden ayrıldığını, ziynet eşyalarını müşterek evde bulunan kasada bıraktığını ileri sürmüş, davalı ise davacının takıları alarak evden ayrıldığını belirtmiştir.
Davacı, evden ayrılırken ziynet eşyalarının evde kaldığını yasal delillerle ispatlayamamıştır. Ancak, davacının davada yemin deliline de dayandığı anlaşılmaktadır. Mahkemece; davacıya, davalı tarafa yemin yöneltme hakkı olduğu hatırlatılmadan karar verilmiştir.
Hal böyle olunca mahkemece, davacıya savunmasını ispat zımnında davalı tarafa yemin yöneltme hakkı olduğu hatırlatılarak hasıl olacak sonuca uygun bir karar verilmesi gerekirken, değinilen bu yön gözardı edilerek yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince davalı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 01.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.