Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/24946 Esas 2022/762 Karar Sayılı İlamı

Sanık ... hakkında nitelikli cinsel saldırı suçundan gerçekleştirilen yargılama sonucunda atılı suçtan mahkumiyetine dair Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 28.03.2019 gün ve 2019/54 Esas, 2019/214 Karar sayılı hükme yönelik istinaf Başvurusunun düzeltilerek esastan reddine dair Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 03.07.2019 gün ve 2019/1298 Esas, 2019/642 Karar sayılı ilamının sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 19.11.2020 gün ve 2019/7817 Esas, 2020/5123 sayılı bozma yönündeki kararına ilk derece mahkemesince direnilerek kurulan 11.02.2021 gün ve 2021/16 Esas, 2021/109 karar sayılı hükmün O Yer Cumhuriyet Savcısı, sanık ve müdafisi ile katılan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekili tarafından temyiz edilmesi nedeniyle dosyanın 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürüklülüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere Dairemize gönderildiği anlaşılmakla, başvurunun muhtevası nazara alınıp 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 19.11.2020 gün ve 2019/7817 Esas, 2020/5123 Karar sayılı bozma ilamı usul ve kanuna uygun olup, Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesince anılan ilama yönelik kurulan 11.02.2021 gün ve 2021/16 Esas, 2021/109 sayılı direnme kararında belirtilen gerekçeler yerinde görülmediğinden Reddiyle, dosyanın 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddesinin üçüncü bendine istinaden anılan direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.