MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı, beraat

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1- Sanıklar ... ve ... hakkında verilen yaralama suçuna ilişkin kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, karar tarihi itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanun"un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca katılan ...’ın tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,          
2- Sanıklar ..., ... ve ... hakkında hakaret, suça sürüklenen çocuk ... hakkında hakaret ve yaralama suçlarından kurulan hükümlerin temyizine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
a- Sanıklar ..., ... ve ...’ın hakaret eylemine ve yükletilen suça yönelik katılan sanık ...’ın temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA ,
b- Suça sürüklenen çocuk ... hakkında hakaret ve yaralama suçlarından kurulan hükümlerin temyizinde ise;
Suça sürüklenen çocuğa atılı suçların yasa maddesinde öngörülen cezaların üst sınırı uyarınca, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 66/2. ve 67/2. maddelerine göre, suçların tabi bulunduğu 5 yıl 4 aylık olağan dava zamanaşımının temyiz inceleme sürecinde gerçekleştiği anlaşılmakla, katılan ...’ın temyiz itirazları bu nedenle, yerinde görülmekle, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, başkaca yönleri incelenmeyen hükümlerin BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e. 66/2. ve CMK"nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE, 28/11/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.