11. Ceza Dairesi Esas No: 2017/481 Karar No: 2021/2261 Karar Tarihi: 08.03.2021
Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/481 Esas 2021/2261 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sahte fatura kullanma suçundan mahkum olan sanığın cezasının kanuni takdir sınırlarında uygulandığını ve hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik bulunmadığını belirterek, temyiz taleplerini reddetti. Ancak, suç tarihinin gerekçeli kararda yanlış yazıldığı ve düzeltilmesi gerektiği vurgulandı. Ayrıca, sanığın zincirleme suç oluşturduğu ve bu nedenle TCK'nin 43. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiği ancak bu hususun gözetilmediği ifade edildi. Kanun maddeleri ise şöyle: 213 sayılı Kanun'un 359/b-1 maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 53. ve 43. maddeleri.
11. Ceza Dairesi 2017/481 E. , 2021/2261 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Sahte fatura kullanma HÜKÜM : Mahkumiyet
Sanık hakkında temel ceza belirlenirken uygulama maddesinin 213 sayılı Kanun"un 359/b yerine 359/b-1 olarak gösterilmesi Mahkemece düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiş sanığın 2010 takvim yılında kullandığı son sahte fatura tarihinin 15/06/2010 olduğu ve KDV indiriminde kullanıldığı, buna göre gerekçeli karar başlığında "2010" olarak eksik gösterilen suç tarihinin, “25/07/2010” olarak mahallinde düzeltilmesi; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; aynı takvim yılı içinde birden fazla beyanname döneminde sahte fatura kullanma eylemlerinin zincirleme suç oluşturduğunun ve sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 43. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanık müdafinin temyiz talepleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 08/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.