MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı;... plakalı traktörü ... Finansal Kiralama A.Ş. den leasing yoluyla satın aldığını, toplam 37.000 Euro bedelle alınan traktörün ilk taksidinin ödendiğini ancak 2. nci taksit ve sonraki taksitleri ödemede güçlük çekeceğini düşünerek taksitlerin ödenmesi şartı ile kira yoluyla traktörü davalıya teslim ettiğini, asıl amacının kira gelirleri ile taksitleri karşılamak olduğunu ancak taksitler bittiğinde traktörü davalıya devredebileceğini de davalıya bildirdiğini ancak bu hususta yazılı bir sözleşme yapılmadığını, davalının traktörü 03/12/2008 tarihinde alıp tam 510 gün kullandığını ancak kira ödemediği gibi traktörün taksit borçlarını da yatırmadığını, böylece müvekkiline karşı sebepsiz yere zenginleştiğini, bu sebeple davalının traktör kullanım bedelini hakların yarışmasına göre hem kira hem de sebepsiz zenginleşme hükümleri uyarınca davalıdan talep etme haklarının bulunduğunu ileri sürerek, 43.550,00 TL bedelin kira ve nedensiz zenginleşme hükümlerine göre dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı; davacının leasing yolu ile traktörü aldığını, taksitleri ödemeyince dava dışı firmanın kendisine teklif yaptığını, traktörün kendisi tarafından satın alınması için ilk iki taksidin davacı tarafça ödenmesi gerektiğini, ödenmediği takdirde traktörün davacıya iade edileceğini, traktörü bu şartlarda 01.03.2009 tarihinde teslim aldığını, ancak davacının ilk iki taksidi ödemediğini, bunun üzerine traktörü 2009 yılı Kasım ayında depoya çektiğini, uzlaşmaya çalıştıklarını, tespit günü de traktörü davacıya teslim ettiğini savunarak, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece davacının kendi edimini yerine getirmeden davalıdan edimini yerine getirmesini isteyemeyeceği, sebepsiz zenginleşme koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içeriğine kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine.
Davacının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
2-İspatın konusunu tarafların üzerinde anlaşamadıkları ve uyuşmazlığın çözümünde etkili olabilecek çekişmeli vakıalar oluşturur. HMK’nun ispat yükünü düzenleyen 190. maddesine göre ispat yükü; kanunda özel bir düzenleme bulunmadıkça, iddia edilen vakıaya bağlanan hukuki sonuçtan kendi lehine hak çıkaran tarafa aittir. Kanunun belirli delillerle ispatını emrettiği hususlar, başka delillerle ispat edilemez.
Somut olayda; davaya konu traktörün 01.03.2009 tarihinde davalıya teslim edildiği ve 11.05.2010 tarihinde yapılan tespit sırasında davacıya iade edildiği hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Taraflar karşılıklı olarak edimlerini yerine getirmemiş ise de, traktörün yukarıda belirtilen tarihlerde davalının kullanımında olduğu sabit olmakla, davacı bu tarihler arasında kullanım bedelini isteyebilir. Mahkemece; traktörün davalının kullanımında olduğu 01.03.2009 – 11.05.2010 tarihleri arası ile sınırlı olmak üzere uygun bir kullanım bedeline hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde davanın tamamen reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 01.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.