Mahkeme : (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
İstanbul 32. Sulh Ceza Mahkemesinin 07/01/2014 tarihli 2013/597 esas ve 2014/18 sayılı kararı ile sanık hakkında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedildiği, sanığın yokluğunda verilen kararın sanığın 27.12.2013 tarihli dilekçesi ile bildirdiği son adresi yerine MERNİS adresine 03/02/2014 tarihinde tebliğ edildiği ve yapılan tebligata istinaden hükmün usulsüz olarak kesinleştirildiği anlaşıldığından; kesinleşmeyen karara ilişkin verilen sonraki karar ve işlemlerin hukuken geçersiz ve yok hükmünde olduğu, sanığın 17/07/2014 havale tarihli dilekçesindeki temyiz talebinin 07/01/2014 tarihli tedavi ve denetimli serbestlik kararına yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararların, sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde ve itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 28/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.