Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/3898 Esas 2019/15772 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2019/3898
Karar No: 2019/15772
Karar Tarihi: 17.10.2019
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/3898 Esas 2019/15772 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Çocuk Mahkemesi tarafından yapılan bir inceleme sonucunda, suça sürüklenen iki çocuk hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükümleri verilmiş. Ancak mala zarar verme suçuna dair verilen adli para cezası belirli bir sınırdan yüksek olduğu için temyize tabi olmuştur. Konut dokunulmazlığını bozma suçu işlendiğine dair suçun alt sınırı itibariyle zamanaşımı nedeniyle düşürülmüş, ancak suça sürüklenen çocukların diğer suçlardan mahkumiyet hükümleri istem gibi onanmış.5312 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (CMK) 317. maddesi gereği suça sürüklenen çocukların adli para cezalarına ilişkin temyiz istemlerinin reddedileceği belirtilmiştir. Ayrıca, 5320 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesi de suçun işlenme tarihine göre belirli bir parasal sınırın altındaki adli para cezalarının doğrudan hükmolunacağını ve temyiz edilemeyeceğini öngörmektedir.
Konut dokunulmazlığını bozma suçu için ise, TCK'nın 116/1-c ve 119/1-c maddelerine göre belirli bir ceza öngörülmekte olup, zamanaşımı ceza miktarının üst sınırına göre hesaplanmış ve mahkumiyet hükmü bozulmuştur. Bu konuda, 1412 sayılı CMK'nın 322. maddesi gereği açılan kamu davalarının CMK'nın 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle düşürülebileceği belirtilerek suça sürüklenen çocuklar hakkında açılan kamu davalarının düşürülmesine karar verilmiştir.
Hırsızlık suçu için ise, suça sürüklenen çocuğun duruşmada hazır bulundurulması ya da SEGBİS sistemi ile savunmasının alınması gerektiği gözetilmediği için mahkumiyet hükmü bozulmuştur. TCK'nın 142/2-h maddesinde belirtilen ceza sınırı alt sınırını aşan bir ceza verilmesi de hükmün bozulmasına sebep olmuştur.
Gözden geçirilen kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5320 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesi
- 5312 sayılı CMK'nın 317. maddesi
- TCK'nın 116/1-c, 119/1-c ve 142/2-h maddeleri
- 1412 sayılı CMK'nın 322. maddesi
- CMK'nın 223/8. maddesi
