Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/623 Esas 2020/4820 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 09/11/2019

Taksirle birden fazla kişinin yaralanmasına neden olma suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 89/4, 22/3 ve 62/1. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı Kanunun 231/8. maddesine göre 5 yıl süre ile denetimli serbestlik tedbirine tâbi tutulmasına, aynı Kanunun 53/6. maddesi gereğince sürücü belgesinin 6 ay süreyle geri alınmasına dair ... 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/10/2019 tarihli ve 2019/417 esas, 2019/660 sayılı kararına karşı sanık müdafii tarafından yapılan itirazların reddine ilişkin merci ... 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 09/11/2019 tarihli ve 2019/764 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Kanun yoluna ilişkin olarak benzer bir olay sebebiyle, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 22/11/2016 tarihli ve 2016/9543 esas, 2016/10644 karar ve Yargıtay 21. Ceza Dairesinin 07/02/2017 tarihli ve 2016/1691 esas, 2017/533 karar sayılı ilâmlarında da belirtildiği üzere, süre tutum dilekçesi ile gerekçeli kararın tebliğini isteyen tarafa kararın usulüne uygun olarak tebliğ edilmesi gerektiği, somut olayda sanık ve müdafiinin yüzüne karşı verilen karara karşı, sanık müdafii tarafından verilen 10/10/2019 tarihli dilekçe ile kararın kendisine tebliğinden sonra itiraz gerekçelerini bildireceklerini belirterek süresinde karara itiraz edilmesi üzerine, gerekçeli kararın tebliğinden ve verildiyse ayrıntılı itiraz dilekçesinin eklenmesinden sonra itirazın incelenmek ve bir sonuca bağlanmak üzere merciine gönderilmesi gerekirken, sanık müdafiine gerekçeli karar tebliğ edilmeden dosyanın doğrudan incelenmek üzere itiraz merciine gönderildiği gözetilmeden, sanık müdafiinin itirazının bu yönden kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 23/01/2020 gün ve 94660652-105-01-20584-2019-Kyb sayılı sayılı kanun yararına bozma talebine atfen,Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30.01.2020 gün ve 2020/13203 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı itiraz kanun yoluna başvurulması hâlinde, itiraz merciinin hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilebilmesinin şartlarının oluşup oluşmadığı, bu kapsamda hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararını etkileyecek hukuka aykırılık ile kararda hukuka aykırılık bulunup bulunmadığını inceleyebileceği, açıklanmayan mahkumiyet hükmü içeriğindeki hukuka aykırılıkların ancak hükmün açıklanmasının geri bırakılması şartlarını etkilemesi halinde denetlenebileceği, bu kararın varlık ve uygulanma koşullarını etkilemeyip hükmün bünyesine dahil hukuka aykırılıkların ise olağan kanun yolu ile düzeltilmesi mümkün olup, somut olayda ancak hükmün açıklanması halinde temyiz kanun yolu ile incelenebileceği anlaşılmakla,
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen ihbarnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görülmediğinden, ... 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 09/11/2019 tarihli ve 2019/764 değişik iş kararına yönelik kanun yararına bozma talebinin 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE, dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.