Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/25482 Esas 2022/778 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Suça sürüklenen çocukların atılı suçlardan mahkumiyetlerine dair Kahramanmaraş 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 09.02.2017 gün ve 2016/165 Esas, 2017/44 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Suça sürüklenen çocuklar haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a. maddesi uyarınca ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün bulunmadığından, suça sürüklenen çocuklar müdafilerinin anılan hükme yönelik temyiz istemlerinin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Suça sürüklenen çocuklar haklarında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Jandarma Genel Komutanlığının 17.03.2016 tarihli raporunda, mağdura ait kapri ile suça sürüklenen çocuklara ait iç çamaşırı ve şortun üzerinde bulunan lekelerden üç farklı erkeğe ait DNA profili saptandığının belirtilmesi ve tüm dosya içeriği karşısında ilk derece mahkemesince söz konusu DNA ve meni lekelerinin mağdur ile suça sürüklenen çocuklara ait olup olmadığı araştırıldıktan sonra toplanacak delillere göre suça sürüklenen çocukların hukuki durumlarının tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hükümler kurulması karşısında, söz konusu kararlara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kabule göre de;
Suç tarihinde on beş yaşından küçük mağdur hakkında düzenlenen 03.08.2015 tarihli doktor raporunda anal muayenede fiili livata bulgusuna rastlanılmadığının belirtilmesi ve kıyafetlerde tespit edilen lekeler üzerinde moleküler genetik inceleme yapılarak rapor aldırılması gerektiği de gözetilmeden eksik tahkikat yapılması karşısında, mevcut bulgulara göre suça
sürüklenen çocukların olay günü mağdura yönelik istismar eylemlerini organ sokmak suretiyle gerçekleştirdiklerine dair çelişkili beyanlar dışında her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, cinsel organlarını mağdurun kalçasına sürtme şeklinde sübuta eren eylemlerinin çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyet kararları verilmesi karşısında anılan hükümlere yönelik istinaf başvurusunun kabulü gerekirken esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 27.12.2017 gün ve 2017/1423 Esas, 2017/1546 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 07.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.