Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16342 Esas 2019/22538 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16342
Karar No: 2019/22538
Karar Tarihi: 09.12.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16342 Esas 2019/22538 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karar, kasten yaralama suçu nedeniyle hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak hükümde uygulanan kanun maddesi olarak \"5237 sayılı TCK\"nin 86/3-e\" maddesinin belirtilmediği, sanığın yaralama eylemini silahtan sayılan briket taşı ile gerçekleştirmesi nedeniyle temel cezanın TCK\"nin 86/2. maddesi gereğince belirlenmesi gerektiği ve sanık hakkında eksik ceza tayini yapıldığı, sanığın daha önce aldığı ceza nedeniyle kazanılmış hakkının dikkate alınmaması nedeniyle kararın bozulması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 86/3-e, 86/2, 61, 3 ve 51, CMUK'un 326 ve 321 maddeleri gösterilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/16342 E. , 2019/22538 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Sanığın mağduru silahtan sayılan briket taşı ile yaraladığı kabul edildiği halde, hükümde uygulanan kanun maddesi olarak "5237 sayılı TCK"nin 86/3-e" maddesinin gösterilmemesi,
2) Sanığın yaralama eylemini silahtan sayılan briket taşı ile kardeşine karşı gerçekleştirmesi karşısında; TCK"nin 86/2. maddesine göre temel cezanın, aynı olayda iki nitelikli halin (TCK"nin 86/3-a ve 86/3-e maddelerinin) birleşmesi nedeniyle TCK"nin 61. maddesindeki ölçütler ve TCK"nin 3. maddesindeki cezada orantılılık ilkesi gereğince, alt sınırdan uzaklaşılarak tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
3) Sanık hakkında, Muş Sulh Ceza Mahkemesinin 04.10.2007 tarih, 2007/452 Esas ve 2007/595 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 86/2, 86/3-a, 29, 62. maddeleri gereğince verilen 3 ay 22 gün hapis cezasının TCK"nin 51. maddesi gereğince ertelendiği, hükmün sanık tarafından temyizi üzerine 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesi yönünden değerlendirilmesi gerektiği gerekçesi ile Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 14.04.2010 tarih, 2009/48402 Esas, 2010/11882 Karar sayılı ilamı ile bozulduğu, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verildiği, sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle mahkemece açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanmasına karar verilmiş ise de; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 09.02.2016 tarih, 2014/71 Esas ve 2016/42 Karar sayılı ilamı gereğince, sanığın 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkı nedeniyle hükmedilen hapis cezasının TCK"nin 51. maddesi gereğince ertelenmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerden dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 09.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.