Görevi Kötüye Kullanma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3966 Esas 2020/239 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Görevi Kötüye Kullanma
Hüküm : TCK"nın 257/1, 43/1, 62, 53/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün, kasten yeni bir suç işlenmesi halinde aynı Yasa ve maddenin 11. fıkrası uyarınca açıklanmasına dair kararın, CMK"nın 223. maddesi kapsamında mahkumiyet hükmü niteliğinde olup, anılan Kanunun 232. maddesinde belirtilen hususları içermesi, hükmün gerekçesinde, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin gösterilmesi, delillerin tartışılıp değerlendirilmesi, yargılama sonucu ulaşılan kanaatin belirtilmesi ve sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiilinin gösterilerek nitelendirilmesinin yapılması gerektiği gözetilmeden, gerekçesiz şekilde hüküm kurulmak suretiyle Anayasanın 141/3 ve 5271 sayılı CMK"nın 34/1, 223/5, 230/1 ve 289/1-g maddelerine aykırı davranılması,
2- CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlenmesi durumunda önceki hükmün aynen açıklanmasıyla yetinilmesi gerektiği gözetilmeden, bu kez kurulan hükümde TCK’nın 43. maddesinin uygulanması sırasında daha az cezaya hükmolunması,
3- 1163 sayılı Kooperatifler Kanununun Ek 2/son maddesi gereğince, suçtan zarar gören Tarım ve Orman Bakanlığının, kooperatifler ve üst kuruluşlarının yönetim ve denetim kurulu üyeleri ile memurları hakkında görevlerine ilişkin olarak işledikleri suçlardan dolayı açılan kamu davalarına katılma hakkı olduğu, bu sıfatının gereği olarak CMK"nın 233 ve 234. maddeleri uyarınca kovuşturma evresinde sahip olduğu davaya katılma ve diğer haklarını kullanabilmesi için duruşmadan haberdar edilmesi gerektiği halde, usulen dava ve duruşmalar bildirilmeden, davaya katılma ve Ceza Muhakemesi Kanununun mağdur ve katılanlar için öngördüğü haklardan yararlanma olanağı sağlanmadan yargılamaya devam edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 03/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.