Kasten öldürmeye teşebbüs ve bu suça yardım etme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/3912 Esas 2018/5054 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3912
Karar No: 2018/5054
Karar Tarihi: 28.11.2018

Kasten öldürmeye teşebbüs ve bu suça yardım etme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/3912 Esas 2018/5054 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi'nin 2018/3912 E. ve 2018/5054 K. sayılı kararında, sanıkların kasten öldürmeye teşebbüs ve bu suça yardım etme suçlarından suçlu bulunduğu belirtilmiştir. Sanıklardan biri 5 yıl 10 ay hapis cezasına mahkum edilirken diğeri 11 yıl 4 ay hapis cezasına çarptırılmıştır. Sanıklara ayrıca hak yoksunluğu kararı verilmiştir. TCK'nin 81/1, 35/2, 39/2-c, 62, 63, 53/1-2-3. maddeleri uyarınca karar verildiği belirtilmiştir. Mahkemede yapılan incelemeler sonucunda, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı gözetilerek TCK'nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarının infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi'nin 27/04/2017 gün ve 2017/396 esas, 2017/385 sayılı Kararı da isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... müdafilerinin temyiz istemleri yerinde bulunmamıştır.
Kanun maddeleri:
- TCK'nin 81/1, 35/2, 39/2-c, 62, 63, 53/1-2-3. maddeleri
- Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih

1. Ceza Dairesi 2018/3912 E. , 2018/5054 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs ve bu suça yardım etme
HÜKÜM : 1) Sanık ... hakkında;
TCK"nin 81/1, 35/2, 39/2-c, 62, 63, 53/1-2-3. maddeleri uyarınca 5 yıl 10 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna, ilişkin hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine,
2) Sanık ... hakkında;
TCK"nin 81/1, 35/2, 62, 63, 53/1-2-3. maddeleri uyarınca 11 yıl 4 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna, ilişkin hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine.

Sanıklar ... ve ... hakkında; mağdur ..."i kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin, sanık ... ve sanık ... müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarının; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı gözetilerek infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmekle;
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 27/04/2017 gün ve 2017/396 esas, 2017/385 sayılı Kararında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... müdafiin; mağduru bıçıklayan kişinin sanık ... olmadığına, sanıkların eylemlerinin yaralama suçunu oluşturduğuna, müvekkili hakkında TCK"nin 25 ve 27/2. maddelerinin uygulanması gerektiğine, sanık ... müdafiinin; isnat edilen suçun öldürmeye teşebbüs değil yaralama olduğuna, mağdur ile sanık arasında öldürmeyi gerektirir bir husumet bulunmadığına, TCK"nin 25 ve 27/2. maddelerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz istemleri yerinde görülmediğinden, sanık ... ve sanık ... müdafilerinin temyiz başvurusunun tebliğnamedeki düşünce gibi ESASTAN REDDİNE, 28/11/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.