Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/2880 Esas 2019/14090 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2880
Karar No: 2019/14090
Karar Tarihi: 11.11.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/2880 Esas 2019/14090 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında mala zarar verme suçundan tayin edilen adli para cezasının niteliği kesin olduğu için temyizi olanaklı değildir. Sanığın hırsızlık suçu nedeniyle verilen hüküm Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı kapsamında infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden gerekçeli karar başlığındaki zaman dilimi yazılmadığı için bozulmuştur. Sanık suçu işlemiştir ve cezası 1 yıl 9 ay 20 gün hapistir.
6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi: Doğrudan tayin edilen adli para cezalarının indirim oranları ve ödeme şekli hakkındadır.
5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun: İdari ve yargı teşkilatı, ceza muhakemesi, idari işlemler gibi konuları düzenlemektedir.
1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi: Temyiz incelemesi sonucunda yapılan hükümlere karşı verilen kararları belirlemektedir.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Eylemin işlenmesinde kullanılan aracın değerlendirilmesi hakkındadır.
5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: Temyizin nasıl yapılacağını düzenler.
1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi: Kararların düzeltilmesi hakkındadır.

17. Ceza Dairesi 2019/2880 E. , 2019/14090 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü;
I- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Doğrudan tayin edilen adli para cezasının miktarı itibarıyla hükmün verildiği tarihte yürürlükte bulunan ve 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup, temyizi olanaklı bulunmadığından, sanık ... müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 tarih 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih 2014/140 Esas 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararı kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılması gerekirken yazılmaması, mahallinde giderilebilir eksiklik olduğundan, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında belirlenen 2 yıl 2 ay hapis cezasından 5237 sayılı TCK"nun 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılması sonucu 1 yıl 9 ay 20 gün hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken hesap hatası yapılarak 1 yıl 11 ay 20 gün hapis cezasına hükmedilmesi sonucu yazılı şekilde fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz talebi bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi göndermesiyle 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, B-3 sayılı hüküm fıkrasından "1 YIL 11 AY 20 GÜN HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA" cümlesinin çıkarılarak yerine "1 YIL 9 AY 20 GÜN HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA" cümlesinin eklenmesi ve sonuç cezanın 1 YIL 9 AY 20 GÜN HAPİS CEZASI olarak belirlenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve Yasa"ya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.