9. Hukuk Dairesi 2015/7836 E. , 2017/1659 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, asgari geçim indirimi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 02/07/2007 ile 10/06/2013 tarihleri arasında davalıya ait kasap işyerinde çalıştığını, davalı tarafından iş akdine haksız ve nedensiz olarak son verildiğini, fazla çalışma ve genel tatil çalışma bedellerinin ödenmediğini, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını ve bedelinin ödenmediğini iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının sebep göstermeksizin ve haber vermeden işe gelmediğini, fazla mesai yapmadığını, yıllık izinlerini kullandığını, müvekkili şirket nezdinde herhangi bir hak ve alacağı bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesi talep etmiştir
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti
Mahkemece, davacının davalı işyerinde 02/11/2007 ile 10/06/2013 tarihleri arasında çalıştığı, emsal ücret araştırması ile tanık beyanları dikkate alınarak asgari ücret üzerinden düzenlenen ücret bordrolarının gerçeğe uygun olmadığı ve davacının en son aylık net 1.700,00-TL ücret aldığı kabul edilerek, bu miktar üzerinden yapılan hesaplamaya itibarla davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının ücret seviyesi taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Bir davacı tanığı ile bir davalı tanığı davacının aldığı ücreti bilmediklerini, davalı tanığı Muharrem davacının 1.500,00 - 1.700,00 TL arası bir maaş aldığını tahmin ettiğini, davacı tanığı İbrahim ise davacının 1.600,00 TL maaş aldığını başkasından duyduğunu söylemişlerdir. Bu delil durumuna göre, tanıkların davacının ücreti hakkında doğrudan doğruya bilgi sahibi olmadıkları görülmektedir.
Ücret bakımından yapılan emsal araştırması sonucunda ise davacının alabileceği net ücret 1.500,00 TL olarak bildirilmiştir.
Dosya kapsamına göre, tanık beyanlarının davacının ücret seviyesini belirlemeye yeterli olmadığı gözetildiğinde, bildirilen emsal ücrete itibar edilerek davacı işçinin fesih tarihi itibariyle ücretinin 1.500 TL net olduğu kabul edilerek sonuca gidilmesi gerekirken, iddia edilen 1.700,00 TL net ücret üzerinden neticeye varılması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 13.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
