Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/363 Esas 2020/145 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki asıl ve birleşen davada alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı asıl ve birleşen davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Asıl ve birleşen davada davacı vekili, müvekkilinin dava dışı işçiye ödemiş olduğu bedelden davalıların sorumlu olduğunu ileri sürerek 6.715,82 TL’nin tahsilini talep ve dava etmiştir.
Asıl ve birleşen davada davalılar, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, dosya kapsamı ve benimsenen bilirkişi raporuna göre,davalılar ile davacı üniversite arasında tanzim edilen sözleşme ve eki niteliğindeki teknik ve idari şartnameler gereğince davacıya ait işleri yürütürken istihdam edilen işçilerin tüm işçilik hak ve alacaklarından yüklenicinin sorumlu olacağını kararlaştırıldığından davacının dava dışı işçi için ödediği bedelleri belirtilen oranlarda davalılardan tahsil edebileceği gerekçesiyle asıl davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 5236 Sayılı Kanun"un 19. maddesiyle HUMK"a eklenen Ek-Madde 4"te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2016 yılı için 2.190,00 TL"dir.
Davacı vekilince alacağın 6.715,82 TL olduğundan bahisle temyiz isteminde bulunduğu, mahkemece davanın kısmen kabulü ile toplam 6.229,28 TL’nin tahsiline dair verilen kararda reddedilen miktar, miktar itibariyle temyiz sınırı altında kaldığı cihetle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece karar verilebileceği gibi, 01/06/1990 günlü ve 1989/3 Esas, 1990/4 Karar sayılı İçtihatı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verileceğinden davacı vekilinin temyiz istemlerinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz istemlerinin mahkeme hükmünün kabul edilen miktar itibariyle kesin olması nedeniyle REDDİNE, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 16.01.2020 tarihinde oybirliği ile kabul edildi.