Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/24926 Esas 2022/783 Karar Sayılı İlamı

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından dolayı suça sürüklenen çocuklar ..., ..., ...’ın gerçekleştirilen yargılamaları sonunda, beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetlerine dair İstanbul Anadolu Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 16.10.2012 gün ve 2011/258 Esas, 2012/273 Karar sayılı hükümlerin suça sürüklenen çocuklar müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 06.07.2017 gün ve 2014/8780 Esas, 2017/3735 sayılı bozma yönündeki kararına mahkemesince direnilerek kurulan 06.02.2018 gün ve 2017/296 Esas, 2018/58 Karar sayılı ilamın suça sürüklenen çocuklar müdafileri ile katılanlar vekilince temyiz edilmesinin ardından 14. Ceza Dairesinin 31.10.2018 gün ve 2018/7016 Esas, 2018/6355 sayılı tevdi kararına istinaden dosyanın gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15.06.2021 gün ve 2018/14-503 Esas, 2021/276 sayılı Kararıyla yapılan değerlendirmede bozma ilamı sonrası mahkemece kurulan ikinci hükümde her iki suç bakımından önceki hükümlerden farklı maddelerin uygulanması ve çocuğun cinsel istismarı suçu yönünden farklı cezaya hükmedilmesi nedeniyle mahkeme kararının direnme olmayıp, yeni hüküm niteliği taşıdığı belirtilerek dosya esastan incelenmek üzere Dairemize gönderilmekle tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Olayın intikal şekli ve zamanı, mağdurun aşamalardaki çelişkili beyanları, olay yeri olduğu iddia edilen okul tuvaletinin koridorun ortasında bulunup, mevcut haliyle öğretmen ile öğrencilerin ortak kullanımında olan ve müdür odası, çay ocağı ile nöbetçi öğrenci masasının bir kaç metre uzağında, kapısı açık bir tuvalet olduğunun dosyada yer alan fotoğraflardan anlaşılması, mağdur hakkında düzenlenen anal muayene raporları arasında çelişkiler bulunması, mağdur beyanlarıyla örtüşmeyen tanık ifadeleri, savunma ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, suça sürüklenen çocukların üzerlerine atılı suçları işlediklerine dair cezalandırılmalarına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraatleri yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuklar müdafisi ile katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 07.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.