Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/3250 Esas 2019/14077 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3250
Karar No: 2019/14077
Karar Tarihi: 11.11.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/3250 Esas 2019/14077 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir hırsızlık ve mala zarar verme davasında sanıkları suçlu bulmuştur. Sanıkların mala zarar verme suçundan aldığı adli para cezalarına yapılan temyiz başvurusu reddedilmiştir. Ancak, hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmiş ve dosya incelendikten sonra, mahkemenin uyguladığı hüküm yanlıştır çünkü hırsızlık inşaat sahası içinde gerçekleşmiştir ve sanıkların eylemi TCK'nun 142/1-e maddesine uymaktadır. Ayrıca, TCK'nun 53. maddesi için Anayasa Mahkemesi tarafından verilen iptal kararı nedeniyle hak yoksunlukları yeniden değerlendirilmelidir. Bu nedenlerle, karar bozulmuş ve sanıklar hakkında yeniden hüküm verilmesi gerekmektedir. Kanun maddeleri olarak, 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'un geçici 2. maddesi ve TCK'nun 141/1. ve 142/1-e maddeleri belirtilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2019/3250 E. , 2019/14077 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar ..., ..., ...hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I) Sanıklar ..., ..., ...hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükümlerin temyiz incelemesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezalarının miktarları ve türlerine göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanıklar ..., ...,...nin temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II) Sanıklar ..., ..., ...hakkında hırsızlık suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya kapsamına göre, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Müştekinin müteahhitliğini yaptığı inşaatın çevresine koruma amaçlı bıraktıkları korkulukların ve kilitli sacdan yapılı giriş kapısının kırılarak sanıkların at arabasına demir ve kalıpları yükledikleri anlaşılan olayda, çalınan eşyaların tam olarak nereden alındığı tespit edilmemiş olsa da korkulukların ve giriş kapısının kırılarak alındığı anlaşıldığından hırsızlığın inşaat içinden gerçekleştiği bu nedenle sanıkların eyleminin TCK’nun 142/1-e maddesine uyduğu gözetilmeden aynı Yasa"nın 141/1. maddesinden uygulama yapılması,
Kabule ve uygulamaya göre de;
2) T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ...,...nin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanıkların kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 11.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.