Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/2084 Esas 2022/933 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırıya teşebbüs, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme (...'e karşı), kasten yaralama (...'e karşı)
HÜKÜM : Nitelikli cinsel saldırıya teşebbüs, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında nitelikli cinsel saldırıya teşebbüs, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Katılan ...'in aşamalardaki ifadeleri, tanık anlatımları, olay yeri inceleme ekibince mahallinde yapılan tespit sonrası düzenlenen raporda sanık tarafından kırıldığı iddia edilen pencere camına ait kırıklarda katılan ...'in eşine ait parmak izlerinin bulunması ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, sanığın üzerine atılı suçları işlediğine dair cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,

Ancak;

Katılan ...'in aşamalardaki ifadeleri, yüzündeki yara izinin doktor raporlarında kesin olarak tarif edilmemesi, olayda kullanıldığı iddia edilen bıçağın bulunamaması ve tüm dosya içeriği nazara alındığında adı geçen katılana yönelik kasten yaralama suçunun bıçakla işlendiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden müsnet suçtan belirlenen temel cezanın 5237 sayılı TCK'nın 86/3-e maddesi ile artırılması,
Kabule göre de;
Sanık hakkında diğer suçlardan kurulan hükümlerin bozulmasına dair gerekçe nazara alındığında işlediği kasten yaralama suçunun üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükmü kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 07.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.