2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’na muhalefet etmekten kabahatli ... hakkında anılan Kanun"un 39/2. maddesi gereğince Gebze Trafik Denetleme Büro Amirliğinin 28/09/2017 tarihli ve IG 074569 sayılı idari para cezası karar tutanağı ile uygulanan 876,00 Türk lirası idari para cezasına karşı yapılan başvurunun kabulü ile anılan idari para cezası kararının kaldırılmasına dair Gebze 1. Sulh Ceza Hakimliğinin 28/09/2018 tarihli ve 2017/2470 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 18/04/2019 gün ve 17203 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02/05/2019 gün ve KYB-2019-43312 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
5326 sayılı Kabahatler Kanunu"nun, "Başvurunun incelenmesi" başlıklı 28. maddesinin 2. fıkrasında "Başvurunun usulden kabulü hâlinde mahkeme dilekçenin bir örneğini ilgili kamu kurum ve kuruluşuna tebliğ eder." 3. fıkrasında "İlgili kamu kurum ve kuruluşu, başvuru dilekçesinin tebliği tarihinden itibaren en geç onbeş gün içinde mahkemeye cevap verir." 4. fıkrasında "Mahkeme, başvuruda bulunan kişilere cevap dilekçesinin bir örneğini tebliğ eder; talep üzerine veya re"sen tarafları çağırarak belli bir gün ve saatte dinleyebilir." 7. fıkrasında "Mahkeme ilgilileri dinledikten ve bütün delilleri ortaya koyduktan sonra aleyhinde idarî yaptırım kararı verilen ve hazır bulunan tarafa son sözünü sorar. Son söz hakkı, aleyhinde idarî yaptırım kararı verilen tarafın kanunî temsilcisi veya avukatı tarafından da kullanılabilir. Mahkeme son kararını hazır bulunan tarafların huzurunda açıklar." şeklindeki düzenlemeler karşısında,
Dosya kapsamına göre, Gebze Trafik Denetleme Büro Amirliğinin 28/09/2017 tarihli ve IG 074569 sayılı idari para cezası karar tutanağı ile uygulanan 876,00 Türk lirası idari para cezasına karşı yapmış olduğu başvurunun Gebze 1. Sulh Ceza Hakimliğinin 11/06/2018 tarihli ve 2017/2344 değişik iş sayılı kararı ile reddine karar verilmesine rağmen, aleyhine başvurulan idare tarafından gerekli belgelerin kanuni süre içerisinde gönderilmediğinden bahisle başvurunun kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla, gereği görüşülüp düşünüldü;
Daha önce aynı idari yaptırım kararı hakkında yapılan başvurunun aynı Hakimliğin 11/06/2018 tarihli ve 2017/2344 değişik iş sayılı kararı ile reddine karar verilmiş olunması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nin 223/7. maddesi uyarınca davanın reddine karar verilmesi gerekirken, başvuruların esastan incelenerek kabulüne dair karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05/02/2019 tarih, 2015/4-113 Esas, 2019/67 Karar sayılı ilamında da belirtildiği şekli ile mükerrer başvurunun kabulüne dair Gebze 1. Sulh Ceza Hakimliğinin 28/09/2018 tarihli ve 2017/2470 değişik iş sayılı kararının yok hükmünde olduğu, bu bakımdan anılan kararın kesinleşmesinin ve hukuk dünyasında sonuç doğurmasının söz konusu olamayacağından kanun yararına bozma incelemesine konu edilemeyeceği anlaşılmakla;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 01/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.