MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, aracın müsaderesine yer olmadığına

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemi yönünden yapılan incelemede;
Sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasaya muhalefet suçunu oluşturduğu ve anılan Yasanın 8/4. fıkrası gereğince cezalandırılması gerektiği halde, yazılı şekilde 5607 sayılı Yasanın 3/5. maddesine aykırılıktan hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1. Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK"nun 62/1. madde ve fıkrası yerine TCK"nun 62. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
2. Sanık hakkında verilen kısa süreli hapis cezasının gün adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nun 50/1-a madde ve fıkrası yerine TCK"nun 52. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
3. 5237 sayılı TCK hükümlerine göre cezaların toplanması öngörülmediği, her bir cezanın varlığını ayrı ayrı koruduğu gözetilmeden sanık hakkında doğrudan verilen adli para cezası ile hapis cezasından çevrilen adli para cezasının içtimasına karar verilmesi,
4. İddianamede davaya konu kaçak sigaraların müsaderesi talep edilmediği halde, ek savunma hakkı tanınmadan müsadere kararı verilmesi,
5. Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen ve katılma hakkı bulunmayan Gümrük İdaresi"nin davaya katılan olarak kabul edilip lehine vekalet ücretine hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca,
1. Hükmün takdiri indirim uygulanmasına ilişkin fıkrasından ""TCK’nın 62. maddesi"" ibaresinin çıkartılarak yerine gelmek üzere ""TCK"nun 62/1. maddesi"" ibaresinin eklenmesi,
2. Sanık hakkında verilen kısa süreli hapis cezasının gün adli para cezasına çevrilmesine ilişkin fıkrasından ""TCK"nın 52. maddesine"" ibaresinin çıkartılarak yerine gelmek üzere ""TCK"nun 50/1-a. maddesine"" ibaresinin eklenmesi,
3. Hüküm fıkrasından doğrudan verilen adli para cezası ile hapis cezasından çevrilen adli para cezasının içtimaına ilişkin bölümün çıkartılması,
4. Hükümden "dava konusu kaçak sigaraların müsaderesine" ilişkin kısmın çıkartılması,
5. Hüküm fıkrasından Gümrük İdaresi lehine vekalet ücretine hükmedilen kısmın çıkartılması ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II) Nakil aracına yönelik incelemeye gelince;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.07.2011 tarihli ve 2011/119-162 Esas, Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, aleyhe değiştirme yasağı münhasıran cezalar ile ilgili olup, cezalarda, 5237 sayılı TCK"nun 45. maddesinde hapis ve adli para cezaları olarak sayıldığı cihetle, güvenlik tedbiri niteliğinde olan dava konusu nakil aracının müsaderesi ya da iadesine ilişkin hususlarda kazanılmış haktan bahsedilemeyeceği kabul edilerek yapılan incelemede;
Kaçak eşya naklinde kullanılan aracın, olaydan önce sanığa haricen satıldığından, dava konusu kaçak eşyanın miktarı itibarıyla nakil aracı ile taşınmasının zorunlu olması, yine araç ve eşyanın değeri itibarıyla aracın müsaderesinin 5237 sayılı TCK"nun 54/3. maddesi gereğince işlenen suça nazaran daha ağır sonuçlar doğurmayacağı gibi hakkaniyete de aykırılık oluşturmayacağı anlaşılmakla, nakil aracının müsaderesine karar verilmesi yerine yazılı şekilde aracın iadesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.