MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R

Davacı, davalı şirketle aralarında yaptıkları 15.05.2013 tarihli "Gayrimenkul Satış Sözleşmesi" kapsamında değişik tarihlerde davalı şirkete toplam 19.800,00 TL ödeme yaptığını, ... 7. Noterliği"nin 08.01.2015 tarihli ihtarnamesi ile hukuken hiçbir bağlayıcılığı ve geçerliliği olmayan adi nitelikteki bu sözleşmeden vazgeçtiğini ve ödediği bedelin iadesini talep ettiğini ancak bir netice alamadığını, başlattığı takibe davalının itiraz ettiğini ileri sürerek; itirazın iptali ve takibin devamı ile icra inkar tazminatına karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, sözleşmenin feshinin davacı tarafın kusurundan kaynaklandığını, kendilerine atfedilecek bir kusurun bulunmadığını, anılan sözleşmenin 3.3. maddesinde satış bedelinin % 10"luk kısmının cezai şart olarak düzenlendiğini beyanla; davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, sözleşme kapsamında davacının 19.800 TL ödeme yaptığı, noter ihtarnamesi ile sözleşmeden dönüldüğü, sözleşmenin 3.3. maddesinde düzenlenen cezai şartın tek tarafa yükümlülük getirdiğinden geçersiz olduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre;davalının tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı inkâr tazminatı talebinde bulunmuş mahkemece koşulları oluşmadığı gerekçesiyle davacının bu konudaki talebinin reddine karar verilmiştir. İİK’nun 67/2. maddesi hükmünce, icra inkar tazminatına hükmedilebilmesi için, borçlunun takip sırasında ödeme emrine itiraz etmesi ve alacağın likit ve belli olması, yani borçlu tarafından alacağın gerçek miktarı belli, sabit veya belirlenmek için bütün unsurlar bilinmekte veya bilinmesi gerekmekte, böylece borçlu tarafından tahkik ve tayin edilmesi mümkün nitelikte olması yeterlidir. Borçlu, yalnız başına ne kadar borçlu olduğunu tespit edebilir durumda ise, alacağın likit ve muayyen olduğunun kabulü zorunludur. Açıklanan yasal kuralların ışığında, takip konusu alacak değerlendirildiğinde davacı yararına icra-inkâr tazminatına hükmedilmesi gerekirken, Mahkemece koşulları oluşmadığından bahisle bu kalem istemin reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyip, kararın düzeltilerek onanması HMUK"un 438/7. maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda (1) no’lu bentte açıklanan nedenlerle davalının tüm temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) no’lu bent gereğince hükmün 4. fıkrasının hükümden çıkartılarak yerine dördüncü fıkra olarak “ Karar verilen asıl alacak miktarının % 20’si üzerinden hesaplanacak icra inkar tazminatının davalıdan tahsili ile davacı tarafa verilmesine“ cümlesinin eklenmesine, kararın düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 1.013,54 TL. kalan harcın davalıdan alınmasına, peşin alınan 27,70 TL harcın istek halinde davacıya iadesine, HUMK’nun 440/1 maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 06/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.