Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/225 Esas 2019/3401 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/225
Karar No: 2019/3401
Karar Tarihi: 28.05.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/225 Esas 2019/3401 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2015/225 E. ve 2019/3401 K. sayılı kararda sanık, uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymaması üzerine mahkûm edilmiştir. Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, sanığa ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması gerekmekteydi. Ancak sanık yükümlülüklerini ihlal etmiştir ve yargılamaya devam edilerek hüküm kurulmuştur. Mahkeme kararı yargılama sürecinin kanuna uygun yapıldığını, iddia ve savunmaların delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilerek tartışıldığını, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığını ve eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiğini belirtmiştir. Bu nedenle, sanık temyiz itirazlarının reddedildiği ve hükmün onandığı açıklanmıştır.
Kararda bahsedilen kanun maddeleri:
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası
- 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası

10. Ceza Dairesi 2015/225 E. , 2019/3401 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 28/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.