Yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/3567 Esas 2018/5014 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yaralama
HÜKÜM : TCK.nin 81/1, 35/2, 62/1, 53, 63, 54. maddeleri gereğince 11 yıl 8 ay hapis cezası.

Suçtan zarar gördüğü anlaşılan Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı adına vekilinin 03.02.2016 havale tarihli dilekçe ile katılma talebinde de bulunduğu ancak bu talebin açıkça hükme bağlanmadığı anlaşıldığından 5271 sayılı CMK"nin 237/2. maddesi uyarınca suçtan zarar gören Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının katılan olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."ın mağdur ..."e yönelik eyleminin sübutu kabul, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozmaya uyularak verilen mahkumiyet hükmünde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılan Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekilinin bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Mağdurun eski eşi olan sanığın aralarında meydana gelen tartışma nedeniyle mağdurun çalıştığı iş yerine giderek mağdura karşı bıçaklı eylemde bulunduğu, olay neticesinde yaralanan mağdurun aldırılan kesin hekim raporuna göre hayati tehlike oluşturan bir yaralanmanın mevcut olması, sanığın eylemine kendi iradesiyle son vermesi hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanığın eylemleriyle dış dünyaya yansıyan kastının kasten yaralama suçuna ilişkin olduğu, sanık hakkında kasten yaralama suçundan teşdiden cezalandırılması gerektiği gözetilmeden delillerin hatalı değerlendirilmesi suretiyle suç vasfında yanılgıya düşülerek fazla ceza tayini,
2) Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamanın hukuka aykırı olduğunun anlaşılması,
Kabul ve uygulamaya göre ise;
Sanık hakkında mağdura yönelik kasten öldürmeye teşebbüs eylemi nedeniyle 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK’nin 35. maddesi ile yapılan uygulama sırasında, mağdurda meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte gözetilerek makul oranda ceza tayini yerine yazılı şekilde 14 yıl hapis cezasına hükmolunması suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve katılan kurum vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 81. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.11.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.