Mahkemesi :Ticaret Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -

Dava, iş bedeli alacağı ile maddi tazminatın tahsili istemleriyle açılmış; mahkemece, davanın reddine karar verilmiş ve verilen karar, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Davacı vekili, yanlar arasında kurulan akdî ilişki gereğince davacının, davalı tarafından gönderilen 735 adet kesimi yapılmış pantolonun kısmen dikimini yaptığını; ancak, sözleşme gereği dikilmesi gereken diğer malzemelerin davalı tarafından davacıya teslim edilmemesi sebebiyle dikim işinin tamamlanamadığını ileri sürerek; kısmi dikim bedeli olarak 8.000,00 TL’nin, masraf olarak 1.000,00 TL’nin ve kâr kaybı olarak da 1.000,00 TL kâr bedelinin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Yanlar arasında “yazılı sözleşme” yapılmamıştır. Mahkemece, taraflar arasında akdî ilişkinin kurulmuş olduğunun davacı tarafça yasal delillerle kanıtlanamadığı gerekçesi ile dava reddedilmiştir. Oysa, davalı tarafından düzenlenen 15.01.2008 tarihli ve 063135 sıra numaralı, 15.01.2008 tarih ve 063326 sıra numaralı fason sevk irsaliyeleri ve davalı tarafından davacıya gönderilip tebliğ olunan ve Bakırköy 23. Noterliği’nce düzenlenen 31.01.2008 tarihli ihtarname ile davalı vekilince sunulan cevap dilekçesi kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; taraflar arasında 735 adet kesimi yapılmış pantolonların davacı tarafından “malzemesiz” olarak dikilmesi hususunda “sözlü” olarak anlaştıkları sonucuna varılmaktadır. Yanlar arasında kurulan bu akdî ilişki ise, niteliğince, somut olayda uygulanması gereken 818 Sayılı Borçlar Kanunu’nun 355. maddesinde tanımı yapılan bir “eser” sözleşmesidir. Davacı yüklenici; davalı şirket ise iş sahibidir. Mahkemece, yanılgılı değerlendirme sonucu taraflar arasında akdî ilişkinin kanıtlanamadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmesi, az yukarıda açıklanan hukuksal sebeplerle isabetli olmamıştır.
Yanlar arasında kurulan “sözlü eser” sözleşmesi, davacı yüklenici tarafından geriye etkili sonuç doğurur şekilde fesih olunmuştur. Yüklenilen işin malzemesinin iş sahibi tarafından verilmesi kararlaştırılmış olduğuna göre; 818 Sayılı Yasa’nın 81. maddesi hükmü
gereğince, iş sahibi öncelikli edimini yerine getirmemiş olması sonucu dikim işinin tamamlanmamış olmasında davalı tamamen kusurlu bulunduğundan yüklenici sözleşmenin feshinde haklıdır. Bu sebeple, yüklenici, yapmış olduğu işin bedelini davalı iş sahibinden isteyebilir. Davacının yaptığı işin bedeli, yöntemine uygun şekilde hesaplanmış ve 22.12.2009 havale tarihli bilirkişi raporunda toplam 2.205,00 TL olarak açıklanmıştır. Mahkemece, belirtilen miktardaki iş bedelinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine ve davalı tarafından davacıya teslim olunan ve miktarları az yukarıda belirtilen sevk irsaliyelerinde belirtilen pantolonların ve tela malzemesinin davalıya iadesine karar verilmesi gerekirken; davanın tümden reddine karar verilmesi doğru olmamış ve kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda 1. bentte belirtilen nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bentte açıklanan sebeplerle diğer temyiz itirazlarının kabulüne ve kararın davacı yararına BOZULMASINA, fazla alınan temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 25.03.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.