Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/362 Esas 2020/143 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili,dava dışı işçi tarafından açılan davada hükmedilen alacağın tahsili için başlatılan icra takibi sonucunda müvekkili tarafından ödeme yapıldığını, mevzuat ve imzalanan hizmet alımı sözleşmelerine tüm sosyal ve mali hak ve sorumlulukların ve cezaların yüklenici firmalara ait olduğunu ileri sürerek 10.124,00 TL’nin faiziyle tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, zamanaşımı, yetki ve görev itirazları olduğunu, davacı ile imzalanan sözleşmede işçilik alacaklarından müvekkil şirketi sorumlu tutan hiçbir düzenleme bulunmadığını, aksi halde bile dava dışı işçinin davalı şirkette belirli dönemde sınırlı olarak çalıştığından bu dönem itibariyle olması gerektiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, dosya kapsamı ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davalı şirketin kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin alacağı, icra masrafları ve faizden yarı oranda sorumlu olduğu, bu çerçevede sorumlu olduğu miktarın 3.043,19 TL olduğu, asıl iş veren ve alt işveren arasında hizmet sözleşmeleri ve eki şartnamelerin incelenmesinde iş sözleşmesinin feshi halinde sorumluluğun kime ait olacağına dair açık bir hüküm bulunmadığı ve bu bağlamda davalının tüm alacaktan sorumlu olduğunun da kabul edilemeyeceği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, iş mahkemesi kararı gereğince dava dışı işçiye ödenen işçi alacaklarının, taraflar arasındaki hizmet alım sözleşmesine dayalı olarak rucüen tahsili istemine ilişkindir.
Hizmet alım sözleşmesine istinaden yüklenici tarafından çalıştırılan işçilerin işçilik alacaklarından dolayı işçiye karşı işveren ve yüklenicinin birlikte sorumlu olması iş mevzuatı gereğidir. İşçiye ödenen bedelin rücuen talep edilmesi halinde ise taraflar arasında imzalanmış sözleşme hükümleri uygulanacaktır. Sözleşme uyarınca işçilerin yüklenici işçisi olduğu sabittir. Sözleşme bedelinin içinde işçiye ödenecek her türlü ödeme de bulunmaktadır. Bu nedenle kıdem tazminatının tamamından işçiyi çalıştırdığı süreyle orantılı olarak yüklenici şirketin, ihbar tazminatı ve izin ücretinden ise son işverenin sorumlu olduğu düşünülerek talep edilen alacağın yukarıda belirlenen ilkelere göre çözümlenmesi gerekirken bu hususlar gözetilmeksizin davalının sorumluluğunun davacı ile yarı yarıya olarak kabul edilerek hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 16.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.