MAHKEMESİ : Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin ilk derece mahkemesinin kararına karşı taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesinin istinaf isteminin esastan reddine dair kararı ile birlikte Dargeçit Asliye Hukuk Mahkemesinin 2018/441 E. - 2019/690 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin verilen karara karşı taraf vekillerince yapılan istinaf başvurusunun Diyarbakır Bölge Adliyesi 3. Hukuk dairesince HMK’nun 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiş olup, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Aşağıda açıklanan gerekçelerle Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesinin istinaf başvurusunun esastan ret kararı kaldırıldıktan sonra Dargeçit Asliye Hukuk Mahkemesinin 2018/441 E.-2019/690 K. sayılı kararının incelenmesinde;
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arazi niteliğindeki Mardin İli, Dargeçit İlçesi, Çavuşlu Köyü 101 ada 58 parsel sayılı taşınmaza 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 11/1-f maddesi uyarınca gelir metodu esas alınarak değer biçilmesine ve tespit edilen bedeli davalı tarafa ödenmesine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.
Bu nedenle davacı idare vekilinin tüm, davalılar vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak;
İdarenin kıymet takdir komisyonunca belirlenen ve hüküm ile derhal ödenmesine karar verilen bedele davanın açıldığı tarihten 4 ay sonrası olan 21.01.2019 tarihinden karar tarihine kadar; 3"er aylık vadeli mevduatta nemalandırılmasına karar verilen fark bedel 47.542,47 TL davalıya karar tarihi itibariyle ödenemeyeceğinden, fark bedele ise aynı tarihten kararın kesinleşme tarihine kadar yasal faiz işletilmesi gerektiği düşünülmeden tespit edilen kamulaştırma bedelinin tamamına karar tarihine kadar yasal faiz işletilmesine karar verilmesi,
Doğru değil ise de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,
Dargeçit Asliye Hukuk Mahkemesinin 2018/441 E. - 2019/690 K. sayılı ilamının hüküm fıkrasının; 4 nolu bendinin hükümden çıkarılarak, yerine “Davacı idare tarafından kıymet taktir raporunda taktir edilen 161.552,00 TL bedele 21.01.2019 tarihiden karar tarihi olan 17.10.2019 tarihine kadar, fark bedel olan 47.542,47 TL‘ye 21.01.2019 tarihinden kararın kesinleşme tarihine kadar yasal faiz işletilmesine” cümlesinin yazılmasına,
Hükmün böylece HMK"nun 370/2. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, HMK"nun 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi"ne GÖNDERİLMESİNE, davacı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına, davalıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 15/03/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.