Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14498 Esas 2019/22482 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14498
Karar No: 2019/22482
Karar Tarihi: 09.12.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14498 Esas 2019/22482 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararı verilen bir davada, temyiz başvurusu yapılmıştır. Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından belirlenemeyen ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı durumlarda sanık lehine yorum yapılması gerektiğine ve haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine karar verilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin bazı ibareleri iptal ettiği 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1. maddesi nedeniyle, sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Karar, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmuştur.

3. Ceza Dairesi 2019/14498 E. , 2019/22482 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Tarafların karşılıklı olarak kavga ettikleri ve sanığın da yaralandığı somut olayda, sanığın aşamalardaki savunmaları ve DVD izleme tutanağının içeriğine göre, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespitine çalışılması, bunun mümkün olmaması halinde Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas-367 Karar sayılı kararı ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği durumlarda, şüpheli kalan bu halin sanık lehine yorumlanarak 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanmasını gerektirip gerektirmediğinin kararda tartışılmaması,
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 09.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.