Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/26359 Esas 2022/900 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Irz ve namusa tasaddide bulunma (1997 yılı Haziran ve 1998 yılı Kasım aylarında)
HÜKÜM : Eylemler lehe çocuğun cinsel istismarı kabul edilerek bu suçtan mahkumiyet (1997 yılı Haziran ve 1998 yılı Kasım ayları için ayrı ayrı)

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mahkemece gerçekleştirilen yargılama sonucunda verilen 06.03.2008 günlü ilamla suça sürüklenen çocuk hakkında değişik tarihlerde işlediği çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin ardından kesinleşen hükümle işlemeye başlayan denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işlediği gerekçesiyle suça sürüklenen çocuk hakkında açıklanması geri bırakılan hükümlerin aynen açıklanmasına dair mahkemece verilen 27.09.2018 tarihli karar temyiz edilmiş ise de, söz konusu kararın Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20.07.2016 tarihinden sonra verilmesi nedeniyle istinaf kanun yoluna tabi olduğu ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 8/1. maddesinde yer alan 20.07.2016 tarihinden önce ilk derece mahkemelerince verilen hükümlerin temyiz incelemesinde bozulması üzerine mahkemesince gerçekleştirilecek yargılama sonucunda kurulacak ikinci hükümlerin de temyiz incelemesine tabi olacağı yönündeki düzenleme gözetildiğinde, dosyada verilmiş bozma hükmünün de bulunmamasından dolayı söz konusu kararın 8. madde kapsamına girmediği sabit olduğundan, esası incelenmeyen dosyanın Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesi için mahkemesine İADESİNE, 07.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.