Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15908 Esas 2019/22473 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/15908
Karar No: 2019/22473
Karar Tarihi: 05.12.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15908 Esas 2019/22473 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği bir mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Sanığın tekerrüre esas alınan hüküm mala zarar verme suçuna ilişkin olduğu ancak kanunlarda yapılan değişiklikle bu suçun da uzlaşma kapsamına alındığı ve bu nedenle uzlaşma işlemi yapılıp yapılmadığı sorulması gerektiği belirtilmektedir. Ayrıca, sanık lehine haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması ve Anayasa Mahkemesi'nin bazı hükümleri iptal etmesi nedeniyle hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmektedir. Karar, bu nedenlerle bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nin 151/1. maddesi: Kasten mala zarar verme suçu
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi: Uzlaşma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi
- 5271 sayılı CMK'nin 253. maddesi: Uzlaşma hükümleri
- TCK'nin 2. ve 7. maddeleri: Yasal düzenlemeler için referans maddeler
- 5237 sayılı TCK'nin 58/3. maddesi: Zorunlu olarak hapis cezasına hüküm verilmesi gerekip gerekmediği
- TCK'nin 86/2. maddesi: Seçimlik cezalar
- TCK'nin 58. maddesi: Tekerrür hükümleri
- TCK'nin

3. Ceza Dairesi 2019/15908 E. , 2019/22473 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Sanığın tekerrüre esas alınan Vize Asliye Ceza Mahkemesinin 29.12.2010 tarih, 2010/93 Esas ve 2010/127 Karar sayılı ilamının TCK"nin 151/1. maddesi kapsamında mala zarar verme suçuna ilişkin olduğu, ancak; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi gereğince uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek, tekerrüre esas alınan suçun da uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükme ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı mahkemesinden sorularak, uzlaşmanın sağlanması halinde bu suçun tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığın adli sicil kaydında başka tekerrüre esas hüküm olup olmadığı tespit edilip sonucuna göre, 5237 sayılı TCK"nin 58/3. maddesi uyarınca zorunlu olarak TCK"nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezasına hükmolunması gerekip gerekmediğinin ve TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2) Sanığın savunmasına göre; katılan ..."nın kızı ..."a hakaret etmesi nedeniyle katılan ..."ya yönelik eylemini gerçekleştirdiğini beyan etmesi karşısında, olayın başlangıcını gören tarafsız tanık beyanının da bulunmadığı anlaşılmakla, sanık lehine katılan ..."ya yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükümde 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesindeki haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.