Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10273 Esas 2021/3646 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10273
Karar No: 2021/3646
Karar Tarihi: 14.04.2021

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10273 Esas 2021/3646 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan mahkumiyetine ilişkin bir hüküm, temyiz edilmiştir. Mahkeme, Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi gereği önce bilinen en son adres esas alınarak normal tebligat çıkarılmasını ve bila tebliğ iade edilmesi halinde adres kayıt sistemindeki adresin bilinen en son adres olarak kabul edilmesini kararlaştırmıştır. Ancak, sanığın temyiz dilekçesi ile birlikte yöntemine uygun olarak tebliğ edilmesi için gerekli tedbirler alınmadığından, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şu şekildedir: Tebligat Kanunu'nun 10/2, 21/1, 21/2, 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddeleridir.
12. Ceza Dairesi         2019/10273 E.  ,  2021/3646 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

    Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise mernis adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, katılan ...’a yokluğunda verilen 11.03.2016 tarihli kararın tebliği için adı geçen katılanın 04.01.2016 tarihli duruşmada beyanı alınırken bildirdiği en son adresi esas alınarak bila tebliğ iade edilen tebligat bulunmadığı halde, anılan duruşmada bildirilen aynı adres esas alınıp, merci tarafından Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümleri kapsamında şerh düşülmeyen tebligatın, dağıtıcı tarafından, kendiliğinden, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi gereğince tebliğ edilmesinin usule aykırı olmasından dolayı katılan ...’a, 11.03.2016 tarihli gerekçeli karar, başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekli de belirtilmek suretiyle sanığın temyiz dilekçesi ile birlikte yöntemine uygun olarak tebliğ edilip, tebellüğ belgesi ile verilmesi halinde temyiz dilekçesinin eklenmesi ve bu konuda ek tebliğname düzenlendikten sonra iadesinin temini için mahalline gönderilmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.04.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.