Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2075 Esas 2020/4772 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2075
Karar No: 2020/4772
Karar Tarihi: 05.10.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2075 Esas 2020/4772 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davasında davacının talebinin kısmen kabulüne karar verdi. Davacıya 20.616,03 TL maddi, 34,800 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 22.04.2015 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden ödenmesine hükmedildi. Ancak, davacının vekilinin tazminat miktarının az olduğuna ilişkin tüm ve davalı vekilinin usul ve yasa aykırı karar verildiğine ilişkin temyiz itirazları reddedildi. Kararda, tazminat davasının esasını teşkil eden belgeler eksik incelenerek karar verildiği, davacının tutuklu kaldığı dönem için gelir kaybının hesaplanmasında yanlışlık yapıldığı, manevi tazminat miktarının belirlenmesinde belirli ölçütlerin dikkate alınması gerektiği belirtildi. Bu nedenlerle, kararın kanuna aykırı olduğu ve bozulması gerektiği hüküm altına alındı.
Kararda geçen kanun maddeleri: 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.
12. Ceza Dairesi         2019/2075 E.  ,  2020/4772 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
    Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
    Dava Tarihi : 16/02/2016
    Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 20.616,03 TL maddi, 34,800 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 22.04.2015 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine
    Temyiz Edenler : Davacı vekili, Davalı vekili


    Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin tazminat miktarının az olduğuna ilişkin tüm ve davalı vekilinin usul ve yasa aykırı karar verildiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    1- Tazminat davasının esasını teşkil eden Patnos Cumhuriyet Başsavcılığının 30.12.2015 tarih, 2013/1885 soruşturma sayılı dosyasında davacı hakkında düzenlenen yakalama, olay, gözaltı ve sevk – serbest bırakma, tutuklama ve tahliye müzekkereleri ve sorgu zaptının Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde aslının veya onaylı örneğinin dosya arasına alınmadan eksik inceleme ile karar verilmesi,
    2-- Tutuklandığı dönemde geçici köy koruculuğu yapan davacının aynı zamanda tarım ve hayvancılık yapması nedeniyle tutuklu kaldığı dönemde tarım ve hayvancılıkla uğraşamadığı için gelir kaybı yaşadığı gerekçesi ile davacı lehine hükmedilen maddi tazminat miktarının hesaplanmasında davacının tutuklu kaldığı dönem için elde edemediği tarım ve hayvancılık gelirinin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilerek belirlenecek miktarın maddi tazminata dahil edilmesi gerekirken, davacının eşi adına kayıtlı tarım işletmesine ait gelirinin ve davacı adına kayıtlı hayvancılık işletmesine ait 2016 yılı gelirinin maddi tazminata dahil edilmesi,
    3- Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, davacı lehine belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda çok fazla manevi tazminata hükmolunması,
    Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 05.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.