Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/3545 Esas 2019/16749 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine, sanığa mernis adresi üzerinden yapılan tebliğde kullanılan adresin sanığın mahkemeye bildirdiği adres ile aynı olduğu ve bu itibarla, sanığın mernis adresinin ilgi tutulduğu tebligat usulünden önce gelmek üzere ve bu adresin sanığın mahkemeye bildirdiği adres olması nedeniyle Tebligat Yönetmeliği"nin 30. maddesindeki usullere göre kararın tebliği yoluna gidilmesi ve mümkün olmaması halinde de öncelikle Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesinde belirtilen şekilde kararın tebliği yoluna gidilmesi gerektiği gözetilmeden doğrudan aynı kanun maddesinin ikinci fıkrası uyarınca tebliğde bulunulmasının usulsüz olduğu ve bu itibarla sanığın 06/03/2015 tarihli temyizinin süresinde olduğunun kabülüyle yapılan incelemede;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın Kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ...’in ileri sürdüğü temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnamedeki görüşe aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 27/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.