MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkili davacının, davalı Bakanlığa ait işyerinde altişverenlerin işçisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini, tazminat ve alacaklarının ödenmediğini beyanla kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti ve fazla çalışma ücreti alacaklarının faizleriyle birlikte davalılardan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Sağlık Bakanlığı vekili; husumet itirazı ve zamanaşımı definde bulunarak, davanın reddini savunmuştur.
Davalı ..Tic. Ltd. Şti. vekili; zamanaşımı definde bulunarak, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan ilk yargılamada toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, ilgili karar Dairemizin 2015/2355 esas ve 2016/13460 karar sayılı ilamı ile davacı işçinin fazla çalışma alacağı ve davalıların savunma haklarının kullanımı bakımından bozulmuştur.
Mahkemece, Dairemiz bozma ilamının bir kısmına karşı direnilmesine, bir kısmına uyulmasına karar verilmiş olup, bozma ilamı doğrultusunda fazla mesai alacağının hesaplanması bakımından ek bilirkişi raporu dosyaya kazandırılarak toplanan deliller ve bozma sonrası ek bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre; davalılar vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacı işçinin fazla çalışma alacağının hesabı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille kanıtlaması gerekir.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, davacı, dava dilekçesinde haftanın altı günü 07.00-18.00 saatleri arasında çalıştığını beyan etmiş olup mahkemece bozma öncesi verilen ilk kararda talep aşılarak, 18.00"dan sonra haftada bir gün 20.00" a kadar çalıştığı kabul edilerek fazla çalışma ücreti hesaplanmıştır. Dairemiz kararınca bu husus bozma nedeni yapılmış ve mahkemece bozma ilamının bu kısmına uyulmasına karar verilmiştir. Bozma sonrası alınan ek bilirkişi raporunda, davacının haftanın 6 günü 07.00-18.00 saatleri arasında çalıştığı, dolayısıyla haftalık 9 saat fazla çalışma yapıldığı kabul edilerek hesaplama yapılmış ise de, ek raporda dönemsel olarak belirlenen zamlı saatlik ücretin hesabında hata yapılmıştır. Şöyle ki, örneğin, bozma öncesi raporda zamanaşımı dikkate alınmak suretiyle 11.07.2008-31.12.2008 tarihlerindeki zamlı fazla mesai ücretinin saati 4,26 TL olarak kabul edilmiş ve asgari ücrete oranlanmak suretiyle miktarda arttırım yapılarak tüm çalışma dönemindeki fazla mesai ücreti alacağı hesaplanmış ise de; bozma sonrası alınan ek raporda, 11.07.2008-31.12.2008 tarihlerindeki zamlı fazla mesai ücretinin saati 4,76 TL olarak kabul edilmiş olup bu miktar üzerinden arttırıma gidilmek suretiyle tüm çalışma dönemindeki fazla mesai ücreti alacağı hesaplanmıştır. Bozma sonrası, herhangi bir gerekçeye dayanmaksızın ve bu konuda davalı lehine usuli kazanılmış hakka dikkat edilmeksizin zamlı fazla mesai ücretinin daha yüksek miktar üzerinden kabul edilerek hesaplama yapılması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.