Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13590 Esas 2020/4765 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13590
Karar No: 2020/4765
Karar Tarihi: 05.10.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13590 Esas 2020/4765 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan 9 ay 20 gün gözaltında ve tutuklu kalan davacının maddi ve manevi tazminat taleplerini kısmen kabul etti. Maddi tazminat, davacının gözaltında ve tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan 5.288,47 TL yerine 7.500 TL olarak belirlendi. Manevi tazminatın ise yasal faizi ile birlikte belirlenmesi gerektiği vurgulandı. Davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar yasal faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alınarak hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin edilmesi ve belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda eksik manevi tazminata hükmedilmesinin bozulma nedeni olduğu belirtildi. Kararda, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddelerine atıfta bulunuldu.

12. Ceza Dairesi 2019/13590 E. , 2020/4765 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Dava Tarihi : 31/03/2016
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 7.500 TL maddi, 7.500 TL manevi tazminatın gözaltına giriş tarihi olan 18.06.2010 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan 18.06.2010-10.03.2011 tarihleri arasında 9 ay 20 gün gözaltında ve tutuklu kalıp beraat eden davacının 18.000 TL maddi, 50.000 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden işletilecek yasal faizi ile birlikte talebine ilişkin davada yerel mahkemece 7.500 TL maddi, 7.500 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesinde; nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacı lehine hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar yasal faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda eksik manevi tazminata hükmolunması, temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin usul ve yasaya aykırı karar verildiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Maddi tazminatın, davacının gözaltında ve tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan ‘’5.288,47’’ TL yerine, fazla hesaplama ile bu miktarın üstünde kalacak şekilde ‘’7.500’’ TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı lehine fazla maddi tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (1) numaralı paragrafında davacı lehine hükmolunan maddi tazminat miktarının ""5.288,47" TL"ye düşürülmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 05.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.