22. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/11618 Karar No: 2018/7128 Karar Tarihi: 19.03.2018
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/11618 Esas 2018/7128 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2017/11618 E. , 2018/7128 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı, çalıştığı yıllara ait izin ücreti alacağı bulunduğunu ve bu ücretin ödenmediğini iddia ederek yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili, idarelerinin dava konusu olayda ihale makamı olduğunu, iddia edildiği gibi yüklenici firma ile idareleri arasında 4857 sayılı yasa anlamında asıl-alt işveren ilişkisi bulunmadığını, davacı işçi ile iş akdi yapılmadığını, firma nezdinde çalışan işçiler üzerinde idarenin doğrudan bir tasarrufu bulunmadığını, üniversite rektörlüğünün ihale makamında olduğunu belirterek davanın husumet yönünden reddi gerektiğini savunmuştur. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesi Genel Bütçeye dahil idarelerin bu Kanunun 1 ve 3 sayılı tarifelerine giren bütün işlemlerinin harçtan müstesna olacağı belirtilmiştir. Somut olayda davalı üniversite harçtan muaf olmasına rağmen, hüküm kısmının “5” numaralı bendinde 25,20 TL başvurma harcından sorumlu tutulmuş olması hatalı olup, bozma sebebi ise de bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 370/2. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur. SONUÇ: Temyiz olunan kararda hüküm fıkrasının 5. bendinin çıkarılarak yerine; “5-Davacı tarafından yapılan 250,00 TL bilirkişi ücreti ile tebligat ücreti 27,00TL"nin toplamı olan 277,00 TL yargılama giderinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, davalı kurum harçtan muaf olduğundan 25,20 TL başvurma harcının alınmasına yer olmadığına” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.