Nitelikli cinsel saldırı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - tehdit - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/4389 Esas 2021/2113 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4389
Karar No: 2021/2113
Karar Tarihi: 16.03.2021

Nitelikli cinsel saldırı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - tehdit - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/4389 Esas 2021/2113 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme tarafından verilen bir karara göre, sanık kasten yaralama suçundan mahkum edilirken, cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından da mahkum edildi. Ancak, temyiz istemleri reddedildiği için hükümler kaldırıldı. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu'nun verdiği karara göre, Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'na yapılan bildirimler zorunlu değildir. Kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağına da karar verildi. Kanun maddeleri ise 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 237/2. ve 294/1. maddeleridir.

14. Ceza Dairesi 2020/4389 E. , 2021/2113 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, tehdit, kasten yaralama
HÜKÜM : Sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyeti ile diğer atılı suçlardan beraatine dair Konya 5.Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 06.02.2018 gün ve 2016/414 Esas, 2018/14 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun kabulüyle hükümlerin kaldırılarak cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyeti ile tehdit, kasten yaralama suçlarından hüküm kurulmasına yer olmadığına

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re"sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükümleri temyize hakkı bulunmadığı gibi mahkemece verilen katılma kararıda bu hakkı vermeyeceğinden ve aynı Kanunun 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, sanık müdafisinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 16.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.