3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/12907 Karar No: 2019/22437 Karar Tarihi: 05.12.2019
Kasten yaralama - hakaret - tehdit - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12907 Esas 2019/22437 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir sanık hakkında kasten yaralama suçuyla ilgili verilen mahkumiyet hükümlerinin temyiz sebeplerini reddederek onadı. Ancak, hakaret ve tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelen temyiz sebeplerinin yerinde görüldüğünden hükümlerin bozulmasına karar verdi. Sanığın atılı suçlardan beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesinin yetersiz olduğu ve Anayasa Mahkemesi kararının dikkate alınması gerektiği vurgulandı. Kanunlar, TCK'nin 53. maddesi, 5237 sayılı TCK ve 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi olarak belirtilmiştir.
3. Ceza Dairesi 2019/12907 E. , 2019/22437 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret, tehdit HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: 1)Sanık hakkında kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelen temyiz sebeplerinin incelenmesinde; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 2)Sanık hakkında hakaret ve tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelen temyiz sebeplerinin incelenmesinde; a)Müştekinin soyut iddiasından başka cezalandırmaya yeterli somut ve inandırıcı delil bulunmadığı halde sanığın atılı suçlardan beraati yerine yazılı şekilde yetersiz kabul ve gerekçe ile mahkumiyetine karar verilmesi, Kabule göre de; b) 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi gereğince hak yoksunları uygulanırken, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas - 2015/85 Kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA, 05.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.