Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/14869 Esas 2019/3361 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/14869
Karar No: 2019/3361
Karar Tarihi: 27.05.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/14869 Esas 2019/3361 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında \"kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma\" suçundan açılan davanın sonucunda, mahkûmiyet kararı vermiş fakat sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine, bu tedbirlerin uygulanmaması nedeniyle mahkûmiyetine hükmedilmiştir. Dosya incelenerek, sanık hakkında önceden aynı suçtan başka bir dava açılmış ve kesinleşmiş bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin olmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, 6545 sayılı Kanun'un 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmıştır. Sanık, yükümlülüklerini ihlal ettiği için yargılamaya devam edilerek, hüküm kurulmuştur. Kararda, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, ileri sürülen iddia ve savunmaların tüm delillerle birlikte tartışıldığı, vicdanî kanının belirli verilere dayandırıldığı, suçun sanık tarafından gerçekleştirildiği, ve yaptırımların doğru belirlendiği anlaşılmıştır. Karar, sanık tarafından yerinde görülmeyen temyiz itirazları reddedilerek, oybirliğiyle onanmıştır. Kanun maddeleri olarak, 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası, 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi ile 5320

10. Ceza Dairesi 2014/14869 E. , 2019/3361 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 27/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.